Στο δάσος

16 T A N A F R E N C H λίγο μέσα και φώναξε τα παιδιά. Δεν πήρε καμία απάντηση, ούτε και είδε ή άκουσε κάτι που να φανέρωνε ότι υπήρχε κα­ νείς μες στο δάσος. Επέστρεψε στο σπίτι να σερβίρει τσάι στον σύζυγό της Τζόζεφ Σάβατζ και στα τέσσερα μικρότερα παιδιά τους. Μετά το τσάι ο κύριος Σάβατζ και ο κύριος Τζον Ράιαν, πατέρας του Άνταμ Ράιαν, προχώρησαν λίγο περισσότερο μέσα στο δάσος φωνάζοντας τα παιδιά, όμως και πάλι δεν έλαβαν καμία απά­ ντηση. Στις οχτώ και είκοσι πέντε, όταν είχε αρχίσει πλέον να σκοτεινιάζει, οι γονείς ανησύχησαν πραγματικά μήπως είχαν χαθεί τα παιδιά και η Αλίσια Ρόουαν (μητέρα της Τζερμέιν, που τη μεγάλωνε μόνη της), η οποία είχε τηλέφωνο, κάλεσε την αστυνομία. Ξεκίνησε έρευνα στο δάσος. Πλέον εκφράζονταν φόβοι ότι τα παιδιά μπορεί να το είχαν σκάσει. Η κυρία Ρόουαν είχε απο­ φασίσει η Τζερμέιν να πάει εσωτερική σε σχολείο στο Δουβλίνο, όπου θα παρέμενε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και θα επέστρεφε τα Σαββατοκύριακα στο Νοκναρί. Είχε κανονιστεί να φύγει δύο εβδομάδες αργότερα, και τα τρία παιδιά είχαν στενοχωρηθεί πολύ που θα χωρίζονταν. Όμως μια προκαταρκτι­ κή έρευνα στα δωμάτια των παιδιών είχε αποκαλύψει ότι δεν φαίνονταν να λείπουν ρούχα, χρήματα ή προσωπικά αντικείμε­ να. Ο κουμπαράς της Τζερμέιν, που είχε τη μορφή ρώσικης κούκλας ματριόσκα, περιείχε 5,85 λίρες και ήταν ανέπαφος. Στις δέκα και είκοσι το βράδυ ένας αστυνομικός με φακό εντόπισε τον Άνταμ Ράιαν σε ένα πυκνό τμήμα του δάσους κοντά στο κέντρο του, να στέκει με την πλάτη και τις παλάμες κολλημένες σε μια μεγάλη βελανιδιά. Τα νύχια του ήταν τόσο βαθιά μπηγμένα στον κορμό, που είχαν σπάσει μέσα του. Πρέ­ πει να βρισκόταν εκεί αρκετή ώρα, αλλά δεν είχε αποκριθεί στις φωνές των ερευνητών. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Κλή­ θηκε η Αστυνομική Μονάδα Σκύλων, που ακολούθησε την οσμή