Στο δάσος

31 Σ Τ Ο Δ Α Σ Ο Σ «Μάλλον θα έπρεπε να το πάρεις ως κομπλιμέντο, κατά κάποιον τρόπο» είπα. «Έτσι το πήρα. Μάλιστα, τον βρίσκω πολύ γλυκό». Έβαλε ένα τσιγάρο στο στόμα και άπλωσε το χέρι. Της πέταξα τον αναπτήρα μου. «Κάποιος μου είπε πως δούλευες μυστική παριστάνοντας την πόρνη κι έπεσες πάνω σε γαλονά». Η Κάσι απλώς μου πέταξε πίσω τον αναπτήρα και χαμο­ γέλασε. «Ο Κουίγκλι, σωστά; Εμένα μου είπε πως είσαι σπιούνος της ΜΙ6». «Τι πράγμα;» φώναξα έξαλλος, πέφτοντας στην ίδια μου την παγίδα. «Ο Κουίγκλι είναι ένας κρετίνος». «Μπα, αλήθεια;» έκανε κι έβαλε τα γέλια. Την επόμενη στιγμή ξέσπασα κι εγώ σε γέλια. Μ’ ενοχλού­ σε η όλη ιστορία περί σπιούνου –αν πραγματικά πίστευε κά­ ποιος κάτι τέτοιο, δεν θα μου έλεγαν ποτέ ξανά τίποτα–, και το να με περνούν για Άγγλο με βγάζει από τα ρούχα μου, όμως κατά κάποιον τρόπο με διασκέδαζε κιόλας η παράλογη ιδέα του εαυτού μου ως Τζέιμς Μποντ. «Είμαι από το Δουβλίνο » είπα. «Απέκτησα την προφορά στο οικοτροφείο στην Αγγλία. Κι αυτός ο λοβοτομημένος χω­ ριάταρος το ξέρει». Πράγματι το ήξερε. Τις πρώτες εβδομάδες στη μονάδα επέμενε τόσο μονότονα να μάθει τι γύρευε ένας Άγγλος στην ιρλανδική αστυνομία –σαν παιδί που σε σκουντάει στο μπρά­ τσο και σε ρωτάει ακατάπαυστα «Γιατί; Γιατί; Γιατί;»–, που στο τέλος καταπάτησα τον κανόνα μου περί αποκάλυψης πλη­ ροφοριών μόνο σε περίπτωση απόλυτης ανάγκης και του εξή­ γησα γιατί είχα την προφορά. Προφανώς, έπρεπε να είχα χρη­ σιμοποιήσει μικρότερες λέξεις. «Τότε, τι κάνεις μαζί του;» ρώτησε η Κάσι.