Στο δάσος

28 T A N A F R E N C H Κένι του Σάουθ Παρκ , να στάζει ολόκληρο όπως στεκόταν δίπλα στο μουσκεμένο μηχανάκι και να τα ’χει βάλει μ’ ένα λεωφορείο που μόλις την είχε καταβρέξει. Σταμάτησα πλάι και της φώναξα από το παράθυρο: «Χρειάζεσαι βοήθεια;». Με κοίταξε και απάντησε υψώνοντας τη φωνή της για να ακουστεί: «Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό;». Μετά, αιφνιδιάζοντάς με εντελώς, έβαλε τα γέλια. Για περίπου πέντε λεπτά, ενώ προσπαθούσα να βάλω μπρο­ στά τη βέσπα, την ερωτεύτηκα. Το τεράστιο αδιάβροχο την έκανε να μοιάζει γύρω στα οχτώ, σαν να έπρεπε να φοράει ασορτί γαλότσες με πασχαλίτσες, και μέσα από την κόκκινη κουκούλα ξεχώριζαν δύο πελώρια καστανά μάτια με βρεγμέ­ νες βλεφαρίδες και ένα πρόσωπο που θύμιζε γατάκι. Ένιωσα την παρόρμηση να τη στεγνώσω τρυφερά με μια μεγάλη αφρά­ τη πετσέτα μπροστά σε δυνατή φωτιά. Όμως την επόμενη στιγμή γύρισε και μου είπε: «Άσε να το κάνω εγώ, πρέπει να ξέρεις πώς να το γυρίσεις το μαραφέτι». Ύψωσα τότε το φρύδι ειρωνικά και είπα: «Το μαραφέτι; Αμάν εσείς τα κορίτσια! ». Αμέσως το μετάνιωσα. Ποτέ δεν ήμουν καλός στα πειράγ­ ματα, και –πού ξέρεις;– μπορεί να ήταν καμιά σκληροπυρηνι­ κή φεμινίστρια χωρίς αίσθηση του χιούμορ, που θα έπιανε να μου κάνει διάλεξη μες στη βροχή για την Αμέλια Έρχαρτ. Η Κάσι όμως μου έριξε ένα επίμονο πλάγιο βλέμμα και ύστερα έπλεξε τα βρεγμένα χέρια της με έναν υγρό ήχο και ψιθύρισε με αισθησιακή φωνή αλά Μέριλιν Μονρό: «Ωωω, πάντα ονειρευόμουν έναν ιππότη με αστραφτερή πανοπλία που θα ερχόταν να με σώσει την καημενούλα! Μόνο που στα όνειρά μου ήταν όμορφος».