Στο δάσος

14 T A N A F R E N C H ανάμεσα στα δέντρα και παίζουν κρυφτό στις κουφάλες όλη την ατέλειωτη μέρα και όλη τη νύχτα στα όνειρά τους. Συναντούν θρύλους, ιστορίες για καληνύχτα και εφιάλτες που οι γονείς ποτέ δεν ακούν. Ακολουθώντας αχνά, χαμένα μονοπάτια που δεν θα έβρισκες ποτέ μόνος σου, παρακάμπτο­ ντας τους γκρεμισμένους πέτρινους τοίχους, αφήνουν πίσω τους φωνές και κορδόνια παπουτσιών σαν ουρές από κομήτες. Και ποιος είναι αυτός που περιμένει στην όχθη του ποταμού με τα χέρια στα κλωνιά της ιτιάς; Ποιανού το γέλιο κατρακυλά από ένα κλαδί εκεί ψηλά; Σε ποιον ανήκει το πρόσωπο μες στα βάτα που μόλις πιάνεις με την άκρη του ματιού σου, καμωμέ­ νο από φως και σκιές φύλλων, που πριν προλάβεις να το δεις έχει κιόλας χαθεί; Τα παιδιά αυτά δεν θα ενηλικιωθούν, ούτε αυτό ούτε κα­ νένα άλλο καλοκαίρι. Ο Αύγουστος που έρχεται δεν θα απαι­ τήσει να βρουν κρυμμένα αποθέματα θάρρους και δύναμης για να αντιμετωπίσουν την πολυπλοκότητα του κόσμου των ενη­ λίκων και να βγουν πιο θλιμμένα, πιο σοφά και ενωμένα με ισχυρούς δεσμούς για όλη τους τη ζωή. Τούτο το καλοκαίρι έχει άλλα πράγματα να τους γυρέψει.