Στο δάσος

24 T A N A F R E N C H κογενειακής Βίας, κι έτσι ο διορισμός μου ήταν λιγότερο αμφι­ λεγόμενος από της Κάσι, όμως μερικές φορές νόμιζα πως οι γαλονάδες με θεωρούσαν καλό ντετέκτιβ με τον ίδιο αστόχαστο, προαποφασισμένο τρόπο με τον οποίο κάποιοι άντρες θεωρούν όμορφη μια ψηλή, λεπτή, ξανθιά γυναίκα ακόμα κι αν έχει φάτσα γαλοπούλας με υπερθυρεοειδισμό: επειδή διέθετα όλα τα εξω­ τερικά εχέγγυα. Είχα υποδειγματική προφορά BBC, την οποία είχα υιοθετήσει στο οικοτροφείο ως προστατευτικό καμουφλάζ, και όλα αυτά τα χρόνια της αποικιοκρατίας δεν σβήνονται εύ­ κολα. Μπορεί οι Ιρλανδοί να υποστηρίζουν με πάθος οποιαδή­ ποτε ομάδα τυχαίνει να παίζει εναντίον της Αγγλίας και ξέρω αρκετές παμπ όπου δεν θα μπορούσα να παραγγείλω ποτό χωρίς να κινδυνεύω να φάω ποτήρι στο κεφάλι, όμως εξακολου­ θούν να πιστεύουν πως όποιος μιλάει σαν να έχει καταπιεί μπαστούνι είναι πιο έξυπνος, πιο μορφωμένος και, γενικά, πιο πιθανό να έχει δίκιο. Εκτός αυτού, είμαι ψηλός, με μακριά άκρα και λιγνή κορμοστασιά, που μπορεί να δείξει κομψή και καλο­ φτιαγμένη με ένα καλοραμμένο κοστούμι, και αρκετά εμφανί­ σιμος με έναν κάπως ασυνήθιστο τρόπο. Οποιαδήποτε εταιρεία κάστινγκ θα με θεωρούσε καλό για τον ρόλο του ντετέκτιβ, του ευφυούς μοναχικού αντικομφορμιστή που δεν φοβάται να ρι­ σκάρει το τομάρι του και πάντα πιάνει τον κακό. Ουσιαστικά, δεν έχω τίποτα κοινό μ’ αυτόν τον τύπο, όμως δεν ήμουν τόσο σίγουρος πως το είχε παρατηρήσει κανείς. Μερικές φορές, όταν είχα κοπανήσει αρκετές μοναχικές βότκες, μου έρχονταν διάφορα παρανοϊκά σενάρια στα οποία ο προϊ­ στάμενός μου ανακάλυπτε πως στην πραγματικότητα ήμουν γιος δημοσίου υπαλλήλου από το Νοκναρί και με μετέθετε στα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Πόνταρα λοιπόν στο ότι, με την Κάσι Μάντοξ στο προσκήνιο, θα ήταν λιγότερο πιθανό ν’ ασχοληθούν με την περίπτωσή μου και να με βάλουν στο στόχαστρο.