Στο δάσος

23 Σ Τ Ο Δ Α Σ Ο Σ δειχτεί τεράστιο λάθος (και μάλιστα εσκεμμένο, σύμφωνα με κάποιους), μένοντας για πάντα στα χρονικά της υπηρεσίας όταν έχασε την ψυχραιμία της και πέταξε το όπλο της στο κεφάλι ενός υπόπτου που είχαν στριμώξει, μια κίνηση που παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή στον συνεργάτη της και στην ίδια. Επιπλέον, η Κάσι ήταν μόλις είκοσι οχτώ χρονών και είχε αποφοιτήσει από το Τέμπλμορ λίγα μόνο χρόνια πριν. Το Αν­ θρωποκτονιών είναι μια από εκείνες τις επίλεκτες μονάδες όπου κανείς κάτω των τριάντα δεν γίνεται δεκτός, εκτός κι αν έχει πατέρα πολιτικό. Ως επί το πλείστον, πρέπει να περάσεις τουλάχιστον δύο χρόνια περιπλανώμενος σαν νομάδας, μετα­ κινούμενος όπου χρειάζεται άνθρωπος για τις αγγαρείες, και ύστερα να αναρριχηθείς σταδιακά, περνώντας τουλάχιστον από άλλες δύο μονάδες. Η Κάσι είχε κάνει λιγότερο από χρόνο στη Δίωξη Ναρκωτικών. Έτσι, αναπόφευκτα, το ράδιο αρβύλα την ήθελε είτε να πλαγιάζει με κάποιον σημαντικό είτε, εναλλα­ κτικά, να είναι νόθα κόρη κάποιου είτε –μια κάπως πιο πρω­ τότυπη εκδοχή– να έχει πιάσει κάποιον σημαντικό να αγοράζει ναρκωτικά και η θέση αυτή να της προσφέρθηκε προκειμένου να κρατήσει το στόμα της κλειστό. Δεν είχα κανένα πρόβλημα με την ιδέα της Κάσι Μάντοξ. Ήμουν στο Ανθρωποκτονιών μόλις λίγους μήνες, και δεν μου άρεσαν καθόλου οι νεο-νεαντερταλικές συμπεριφορές αποδυ­ τηρίου, με τις συνεχείς κόντρες για το καλύτερο αυτοκίνητο και το καλύτερο άφτερ σέιβ, με τα συγκαλυμμένα ρατσιστικά αστεία που δικαιολογούνταν ως «ειρωνικά», κάτι που μ’ έβα­ ζε πάντα στον πειρασμό να κάνω μια μακροσκελή, σχολαστική διάλεξη για το τι σημαίνει «ειρωνεία». Σε γενικές γραμμές, προτιμούσα τις γυναίκες από τους άντρες. Είχα άλλωστε τις δικές μου σύνθετες ανασφάλειες σε σχέση με τη θέση μου στην ομάδα. Ήμουν σχεδόν τριάντα ενός και είχα περάσει δύο χρόνια ως ένστολο παιδί για τα θελήματα και άλλα δύο στο Ενδοοι