Στον τάφο κάποιου άλλου

I A N R A N K I N 26 «Είχα μιλήσει με τον επιθεωρητή Μαγκράθ το 2004. Μου είχε αφιερώσει πολύ χρόνο». Μιλούσε γρήγορα. «Τελικά δεν κατάφερε να βοηθήσει, αλλά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του. Δεν ήταν όλοι έτσι – το ίδιο ισχύει και τώρα. Γι’ αυτό σκέ­ φτηκα να έρθω να ξαναβρώ εκείνον». Έκανε μια παύση. «Έχει στ’ αλήθεια συνταξιοδοτηθεί;» «Πάνε έξι χρόνια». «Έξι χρόνια...» Δεν τον κοίταζε, το βλέμμα της, για την ακρί­ βεια, δεν εστίαζε πουθενά, έμοιαζε να αναρωτιέται πώς είχε περάσει ο καιρός. «Μου είπαν ότι έχετε έρθει για μια υπόθεση αγνοουμένου» την παρακίνησε. Ανοιγόκλεισε τα μάτια της και επανήλθε στο παρόν. «Για την κόρη μου, τη Σάλι». «Πότε εξαφανίστηκε;» «Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1999» είπε η Χάζλιτ. «Και κανένα ίχνος της έκτοτε;» Η γυναίκα έσκυψε το κεφάλι της και ένευσε αρνητικά κουνώ­ ντας το πέρα δώθε. «Λυπάμαι που το ακούω» είπε ο Ρέμπους. «Δεν έχω χάσει την ελπίδα μου όμως». Η Χάζλιτ πήρε βαθιά ανάσα και τον κοίταξε στα μάτια. «Δεν μπορώ να χάσω την ελπίδα μου μέχρι να μάθω την αλήθεια». «Καταλαβαίνω». Το βλέμμα της μαλάκωσε. «Αυτή τη λέξη μού την έχουν πει τόσες φορές…» «Είμαι βέβαιος». Γύρισε και κοίταξε προς το παράθυρο. «Ακούστε, πήγαινα έξω για ένα τσιγάρο – μήπως θα θέλατε ένα;» «Πώς ξέρετε ότι καπνίζω;» «Είδα το περιεχόμενο της τσάντας σας, κυρία Χάζλιτ» είπε και την οδήγησε προς την πόρτα. Περπάτησαν προς τον κεντρικό δρόμο. Εκείνη αρνήθηκε το Silk Cut που της πρόσφερε, προτίμησε τα δικά της τσιγάρα με