Στον οίκο του σκουληκιού

Σ ΤΟΝ Ο Ι ΚΟ ΤΟΥ Σ ΚΟΥ ΛΗΚ Ι ΟΥ 21 «Πράγματι, εκτιμώ το πνεύμα» είπε εκείνος. «Μα- κάρι να έβρισκα λίγο. Αυτός ο χορός δεν έχει καθό- λου». Δεν είχε καμία αίσθηση λεπτότητας, αποφάσισε ο Άνελιν. «Μόνο συγκριτικά» του είπε. «Ίσως έχεις συ- νηθίσει σε πνευματώδεις ανταλλαγές απόψεων με τους χθόνους;» Ο Ρις χαχάνισε και ο Κρεατοκουβαλητής τού έριξε μια άγρια ματιά. «Οι χθόνοι διαθέτουν περισσότερο πνεύμα από τον χαζοχαρούμενο φίλο σου και περισ- σότερες γνώσεις από σένα». Πνιγμένα γέλια ακούστηκαν γύρω τους, όμως ο Άνε- λιν δεν ήταν σίγουρος αν γελούσαν με τα γελοία λόγια του Κρεατοκουβαλητή ή με την προσβολή. «Ξέρεις μυστικά των χθόνων λοιπόν;» ρώτησε ανάλαφρα. «Έχουν μυστικά, ναι. Κι εγώ τα ξέρω, ναι. Και πολ- λά περισσότερα». «Οι χθόνοι είναι ζώα» παρεμβλήθηκε ο Βέρμιλαρ. «Όπως κι εσύ» είπε ο Κρεατοκουβαλητής. Ο Βέρμιλαρ κοκκίνισε. «Φοράω κουρέλια απόψε, αλλά μόνο για τη γιορτή. Ο παππούς μου ήταν γιος του Ανθρωποσκώληκα». «Καλύτερα ο παππούς σου παρά εσύ» αποκρίθηκε εκείνος. Αυτή τη φορά γέλασε η Κάραλι. Ο Άνελιν την κοί- ταξε, σοκαρισμένος που έβρισκε αστεία τέτοια χοντρο-