Στον κήπο με τα θηρία

Σ Τ Ο Ν Κ Η Π Ο Μ Ε Τ Α Θ Η Ρ Ι Α 43 άφηνε άπλετο χρόνο για να γράφει – και όλα αυτά ενώ αναγνώ­ ριζε ότι δεν είχε τον κατάλληλο χαρακτήρα για μια θέση διπλω­ μάτη. «Σε ό,τι αφορά την υψηλή διπλωματία 17 (Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο), αυτά δεν είναι για μένα» έγραψε στη γυναίκα του στις αρχές του 1933. «Με στενοχωρεί ότι πιστεύεις το αντίθετο. Πολύ απλά, δεν είμαι ο τύπος του δόλιου, διπρόσωπου ανθρώπου που απαιτείται για να “ψεύδεται στο εξωτερικό υπέρ πατρίδος”. Αν ήμουν, θα μπορούσα να πάω στο Βερολίνο και να υποκλίνομαι στον Χίτλερ – και να ξαναμάθω γερμανικά. Όμως» πρόσθεσε «ποιος ο λόγος να χάνουμε τον χρόνο μας αλληλογραφώντας για κάτι τέτοιο; Ποιος θα ’θελε άλλωστε να μείνει στο Βερολίνο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια;». Είτε εξαιτίας της συζήτησης του γιου του με τον Ρόπερ είτε για άλλους λόγους, σύντομα το όνομα του Ντοντ άρχισε να συζητείται. Στις 15 Μαρτίου του 1933, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης παραμονής του στη φάρμα του στη Βιρτζίνια, πήγε στην Ουάσινγκτον για να συναντήσει τον νέο υπουργό Εξωτερι­ κών του Ρούζβελτ, τον Κόρντελ Χαλ, τον οποίο είχε συναντήσει και πολλές άλλες φορές στο παρελθόν. Ο Χαλ ήταν ψηλός, με ασημένια μαλλιά, 18 θεληματικό πιγούνι και δυνατό σαγόνι. Εξω­ τερικά, έμοιαζε να ενσαρκώνει όλα τα απαιτούμενα χαρακτη­ ριστικά ενός υπουργού Εξωτερικών – όσοι όμως τον γνώριζαν καλύτερα ήξεραν ότι, όταν οργιζόταν, είχε την ιδιαίτερα ατυχή για το πόστο του συνήθεια να εξαπολύει οχετούς από βρισιές, καθώς και ότι είχε την τάση να προφέρει το «ρ» του ως «γ», όπως ο Έλμερ Φαντ. * Ήταν κάτι για το οποίο ενίοτε αστειευόταν ο Ρούζβελτ κατ’ ιδίαν, όπως όταν κάποτε αναφέρθηκε στις «εμπο­ γικές διαπγαγματεύσεις» του Χαλ. Ο Χαλ, ως συνήθως, είχε τέσ­ σερα ή πέντε κόκκινα μολύβια στην τσέπη του πουκαμίσου του, τα αγαπημένα του κρατικά εργαλεία. Ανέφερε την πιθανότητα ο Ντοντ να διοριζόταν στο Βέλγιο ή την Ολλανδία, όπως ακριβώς το είχε ελπίσει και ο ίδιος. Ωστόσο, αναγκασμένος να αναλο* Ο γνωστός αντίπαλος του Μπαγκς Μπάνι στα Looney Tunes.