Στον καιρό των Μάγων 4: Ποτέ και πάντα

1. Το παρακάτω δεν πρόκειται να βοηθήσει τη φοβία της Μάγια για τους μικρούς χώρους B αθιά στην καρδιά της επικράτειας του αυτοκράτο- ρα των ΣιδερένιωνΠολεμιστών υπήρχε έναορυχείο. Το ορυχείο αυτό ονομαζόταν Ορυχείο της Ευτυ- χίας, αν και ελάχιστη ευτυχία υπήρχε εκεί μέσα. Για να ακρι- βολογούμε, ίσχυε το ακριβώς αντίθετο: υπήρχε πάρα πολλή δυστυχία. Σχεδόν ενάμισι χιλιόμετρο κάτω από την επιφάνεια της γης, στα έγκατα αυτού του φρικιαστικού σιδηρωρυχείου, τρία παιδιά διέσχιζαν μπουσουλώντας κάτι στοές τόσο στε- νές, ώστε ήταν αναγκασμένα να σέρνονται με τις κοιλιές τους, σαν σκουλήκια. Οι στοές αυτές βρίσκονταν ελάχιστα πιο πάνω από τον υδροφόρο ορίζοντα, και μονάχα παιδιά χωρούσαν να περά- σουν μέσα από τόσο μικροσκοπικούς χώρους. Οπότε, μονά- χα παιδιά αψηφούσαν τη φρίκη του μαύρου σκοταδιού. Μονάχα παιδιά έπαιρναν τα σφυριά και τα εργαλεία τους κι έσπαζαν τους βράχους που περιείχαν το σιδηρομετάλλευ- μα που θα έλιωνε αργότερα στα χυτήρια. Μονάχα παιδιά φόρτωναν τα βαγονέτα του ορυχείου και τα έδεναν από πίσω τους, και τα τραβούσαν, μπουσουλώντας στα τέσσερα, στα ψηλότερα επίπεδα. Ήταν σκοτεινά, πολύ σκοτεινά. Το είδος του σκοταδιού που σε κυκλώνει και σε πνίγει και που μοιάζει ότι θα σε καταπιεί. 17