Στον καιρό των μάγων 3: Τρίτη και τυχερή

31 Ο Κάλιμπαρν άρχισε να απαριθμεί τους εχθρούς τους… «Λοιπόν, μπορεί να είναι οι Δρυΐδες… ή ο πατέρας του Ζαρ… ή η μητέρα της Μάγια… Και τι λέτε για τον Μαγισ- σομυριστή; Σας μισεί… Ή τον αυτοκράτορα των Πολεμι- στών; Σίγουρα θα θέλει να ξεφορτωθεί πάση θυσία τη Μα- γεία που επιδρά στο σίδερο…» Ο Στυφτοζούμης γύμνωσε τα μικροσκοπικά του δόντια κι έσκουξε: «Άσσσε με να τουςςς δείξω γω, αφεντικό! Θα τους δαγκάσσσω σσστον σσσιδερένιο πισσσινό! Θα κάνω τιςςς μύτεςςς τουςςς να τρέχουν για βδομάδεςςς, θα βάλω σσσγρόμπους σσστο ψωμί τουςςς! Θ’ ανοίξω τρύπεςςς σσστις κάλτσες τουςςς για να σσσκαλώνουν τα μεγάλα τουςςς δάχτυλα με ΠΟΛΥ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ τρόπο! Θα ρίξω φαγουρόσσσκονη στα βρακιά τουςςς, θ’ αφήσσσω χνούδια σσστους αφαλούςςς τουςςς και δε θα ξέρουν από πού τουςςς ήρθαν!» Καθώς ο Στυφτοζούμης δεν ήταν μεγαλύτερος από πο- ντικάκι, και καθώς τα χνούδια στους αφαλούς δεν ήταν κα- μιά θανάσιμη απειλή, τίποτα από αυτά δε θα ταλαιπωρούσε ιδιαίτερα έναν Δρυΐδη, ή έναν βαριά οπλισμένο Σιδερένιο Πολεμιστή. Παρ’ όλα αυτά ο Ζαρ ευχαρίστησε ειλικρινά τον Στυφτοζούμη και του είπε: «Μα ναι, φυσικά και μπορείς, αμέσως μόλις σου δώσω την εντολή». Ομοναδικός εχθρός τον οποίο δεν ανέφερε ο Κάλιμπαρν ήταν οι Μάγισσες . Που ήταν λίγο τραγική ειρωνεία αν ανα- λογιστούμε πως εκείνη ακριβώς τη στιγμή πετούσαν ακριβώς πάνω απ’ τα κεφάλια τους δυο πολύ μεγάλες Μάγισσες. Επι- πλέον, υπήρχε άλλο ένα σημαντικό στοιχείο που μαρτυρού- σε ότι οι Μάγισσες βρίσκονταν πιο κοντά απ’ όσο μπορεί να