Στον καιρό των μάγων 3: Τρίτη και τυχερή

23 σμένο πουλί, καθώς μαδούσε συνεχώς από το άγχος που του προκαλούσε η αδύνατη αποστολή με την οποία είχε επιφορ- τιστεί: να προστατεύει τον Ζαρ από τα μπλεξίματα). «Ξέρω ότι η αδελφή μου έχει ένα από τα συστατικά που χρειαζόμαστε για το ξόρκι απαλλαγής από τις Μάγισσες –τα δάκρυα του Δρυΐδη– και ίσως καταφέρουμε να την πείσου- με να μας το δώσει» είπε ο Κάλιμπαρν. «Κι επίσης θα μας προσφέρει ένα κρεβάτι για τη νύχτα, κι ένα πιάτο ζεστό φαΐ, και θα μας προστατεύσει για ένα διάστημα…» Κανείς τους δεν ένιωθε ιδιαίτερα δυνατός, και η σκέψη ενός κρεβατιού για τη νύχτα κι ενός πιάτου ζεστού φαγητού ήταν ακόμα πιο ελκυστική από τη σκέψη ότι η αδελφή του Κάλιμπαρν μπορεί να τους έδινε ένα από τα συστατικά που χρειάζονταν για να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Για την ακρίβεια, τα λόγια του Κάλιμπαρν έκαναν τον Τσιμπίδα να βουρκώσει. «Πώς είναι το σπίτι της αδελφής σου, Κάλιμπαρν;» ρώ- τησε ο Τσιμπίδας. Ο Κάλιμπαρν φάνηκε σαν να έκρυβε κάτι. «Ω, ξέρετε τώρα, σαν μια κανονική ανθρώπινη κατοικία. Έχω χρόνια να πάω. Θα το αναγνωρίσω μόλις το δω». «Η αδελφή σου θα πρέπει να έχει πολύ μεγάλο σπίτι» είπε δύσπιστα ηΜάγια. «Δες πόσοι είμαστε! Είσαι σίγουρος ότι θα δεχτεί να μας φιλοξενήσει όλους;» ΟΚάλιμπαρν έκανε μια ανέμελη κίνηση με το φτερό του. «Ω, η αδελφή μου έχει πάρα πολύ χώρο! Φυσικά και θα μας φιλοξενήσει όλους…» «Κι ας είμαστε λιγάκι… πώς να το πω… ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ;» είπε θλιμμένα ηΜάγια. «Κάλιμπαρν, δεν μπορώ να πιστέψω