Στον καιρό των Μάγων

37 σε τις λέξεις με μάτια που είχαν μισοκλείσει από οργή, τόσο που μετά βίας έβλεπε. «ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ότι θα πιάσω μια Μάγισσα και θα ξεζουμίσω όλη τη Μαγεία της και θα τη χρησιμοποιήσω για να σε ΣΤΕΙΛΩ στον εξαποδώ…» «Τι μας λες;» είπε με ένα χαιρέκακο χαμόγελο ο Λούτερ. Έβαλε το χέρι μέσα στον γυλιό του και έβγαλε ένα από τα ραβδιά του. Το ραβδί ενός Μάγου είχε μή- κος σχεδόν όσο ένα μπαστούνι και οι Μάγοι το χρησι- μοποιούσαν για να εστιάζουν τη Μαγεία τους. «Τα ξόρκια σου δεν πρόκειται να μου κάνουν τίποτα εφόσον κρατάω ΣΙΔΕΡΟ!» είπε με βροντερή φωνή ο Ζαρ, ορμώντας καταπάνω στον Λούτερ με σκοπό να τον χτυπήσει με το κατσαρόλι. Αυτό ήταν αλήθεια, αλλά δυστυχώς, την ώρα που ο Ζαρ όρμησε μπροστά, σκόνταψε πάνω σε κάτι μα- κριές μπλεγμένες ρίζες και το κατσαρόλι γλίστρη- σε από τα γαντοφορεμένα χέρια του, πέταξε πάνω από το κεφάλι του Λούτερ και προσγειώθηκε ανάμεσα στα χαμόκλαδα. ΟΛούτερ έστρεψε το ραβδί του καταπάνωστον Ζαρ και ψιθύρισε ένα ξόρκι μέσα από τα δόντια του. Το σώμα του άρχισε να τρέμει καθώς ηΜα- γεία τον διαπέρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα και διοχετεύτηκε από το χέρι του στοραβδί, που τη μετέτρεψε σε μια αστραπιαία, καυτή και άγριαμαγικήαστραπή, που εκτινάχτηκεαπό την άκρη του και πέτυχε τον Ζαρσταπόδια.