Στον καιρό των Μάγων

29 Ο Ζαρ σκέφτηκε να αραδιάσει τίποτα ψευτιές για το τι έκανε τάχα εκεί – αλλά δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να καυχηθεί στον Λούτερ. «…θα πιάσουμε μια Μάγισσα » είπε με καμάρι. Οοοοοοοχ φίλε μου, οχ φίλε μου, οχ φίλε μου. Ήταν η πρώτη φορά που ο Ζαρ ανέφερε στην ακολουθία του τον σκοπό της αποστολής τους, και δεν τους καλοφάνη- κε καθόλου. Μια Μάγισσα ! Η αρκούδα, οι χιονόγατοι και οι λύκοι πάγωσαν και άρ- χισαν να τρέμουν. Μέχρι και η Άριελ, η πιο παλαβιάρα και ατρόμητη από τα αερικά του Ζαρ, πετάχτηκε ψηλά στον αέρα και εξαφανίστηκε στιγμιαία. «Είμαι σίγουρος ότι πλέον υπάρχουν Μάγισσες σε αυτό το τμήμα του Απαισιόδασους» ψιθύρισε με ενθουσιασμό ο Ζαρ, θαρρείς και μιαΜάγισσα ήταν ένα θαυμάσιο δώρο και ήθελε να το μοιραστεί με όλους. Όλοι βουβάθηκαν, ώσπου τελικά ο Λούτερ και οι Μάγοι της ακολουθίας του ξέσπασαν σε γέλια. Γελούσαν και γελούσαν και σταματημό δεν είχαν. «Ω, έλα τώρα, Ζαρ» είπε τελικά ο Λούτερ, μόλις κατά- φερε να ξαναβρεί την ανάσα του. «Μέχρι κι εσύ θα πρέπει να ξέρεις ότι οι Μάγισσες έχουν εξαφανιστεί εδώ και αιώ­ νες». «Α ναι» είπε ο Ζαρ. «Aν όμως κάποιες επέζησαν και ζουν κρυμμένες εδώ όλον αυτό τον καιρό; Κοίτα! Δες τι βρήκα μόλις χτες σε αυτό εδώ το ξέφωτο!» Έβγαλε προσεκτικά από τον γυλιό του ένα απίστευτα γιγάντιο μαύρο φτερό.