Στον καιρό των Μάγων

27 ’μαι! Δε νιώθω τ’ αριστερό μου πόδι μα καλά ’μαι!» «Μην ανησυχείς, Στυφτοζούμη! Φταίνε οι χυμοί που εκκρίνει η δαιμονοπαγίδα για να χω- νεύει – σε καμιά δυο ώρες θα σου ξανάρθει η αίσθη- ση του ποδιού σου!» του φώναξε ο Ζαρ, κατεβαίνοντας από το δέντρο. «Βλέπετε; Είμαι σπουδαίος αρχηγός! Μεί- νετε κοντά μου και θα ’στε μια χαρά». Οι νεαροί Μάγοι τον κοίταξαν πάρα πολύ σκεπτι- κοί. Εκείνη τη στιγμή ξεπρόβαλε μέσα από τις σκιές από πίσω τους ο μεγάλος αδελφός του Ζαρ, ο Λού- τερ, καβάλα σ’ έναν τεράστιο γκρίζο λύκο. Τον ακολουθούσαν αερικά, ζώα και νεαροί Μάγοι, πολύ περισσότεροι απ’ όσους είχε μαζί του ο Ζαρ. Ο Ζαρ σφίχτηκε, γιατί μισούσε τον με- γάλο του αδελφό.