Στον δρόμο προς την ουτοπία - Η οικονομική ιστορία του 20ού αιώνα

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΊΗΣΗ 49 Περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τις κατοικημένες περιοχές της Ευρώπης με κατεύθυνση κυρίως την αμερικανική ήπειρο και την Αυστραλασία, αλλά επίσης και τη Νότια Αφρική, τα υψίπεδα της Κένυας, τις δυτικές μαυροχώματες περιοχές της στέπας του Εύξεινου Πόντου και της Κασπίας, και αλλού. Το 1870-1914 ήταν εποχή αξιο- σημείωτη, κατά την οποία η εργατική τάξη μπορούσε να διασχίσει τους ωκεανούς ξανά και ξανά σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Αν έχω ιχνηλατήσει σωστά το γενεαλογικό μου δέντρο, όλοι μου οι πρόγονοι είχαν καταφτάσει στις ΗΠΑ έως το 1800, την εποχή εκείνη που τα ωκεάνια ταξίδια προορίζονταν για τους δούλους, τους σκλάβους με βάση κάποιο συμφωνητικό ορισμένου χρόνου και τη μεσαία τάξη. Ο τελευταίος για τον οποίο έμαθα ήταν ο Έντμουντ Έντουαρντ Γκάλαχερ (γεννημένος στο Ουότμιθ της Ιρλανδίας το 1772). Αυτός και η Λίντια Μαγκίνις (γεννημένη στο Νιου Χάμσαϊρ το 1780) ζούσαν στις αρχές του 1800 στο Τσέστερ της Πενσιλβάνια, όπου κατέγραψαν στα μητρώα τη γέννηση του γιου τους, Τζον. Όλοι όμως οι πρόγονοι της συζύγου μου ήρθαν στην Αμερική με το μεγάλο κύμα παγκόσμιας μετανάστευσης μετά το 1870. Μία ήταν η Μαρία Ρόζα Σίλβα, γεννημένη το 1873 στην Πορτογαλία. Έφτασε στις αμερικανικές ακτές το 1892. Το 1893, στο Λόουελ της Μασαχουσέτης, παντρεύτηκε τον Χοσέ Φ. Γκιλ, γεννημένο το 1872, όχι στην Πορτογαλία αλλά στο πορτογαλόφωνο νησί Μαδέρα. Στην Αμερική έφτασε το 1891 – με πλοίο που δεν πήγαινε στη Νέα Υόρκη αλλά στη Σαβάνα. Ίσως γνώριζε από ζαχαροκάλαμα και άκουσε πως η Σαβάνα είχε, αλλά αποφάσισε πως ήταν πολύ μαύρος για τα γούστα της Σαβάνα, κι έτσι ξεμπάρκαρε στο Λόουελ. Δεν ξέρουμε. Ξέρουμε πως το ζευγάρι αυτό και τα παιδιά του, η Μέρι, ο Τζον Φράνσις και η Κάρι, διέσχισαν ξανά τον Ατλαντικό, από τη Βοστόνη στη Μαδέρα, το 1900. Και ξέρου- με πως ο Χοσέ πέθανε στη Νότια Αφρική το 1903. Βρίσκουμε τη Μαρία Ρόζα και τέσσερα πλέον παιδιά –προστέθηκε ένας Τζόζεφ– να ξαναπερ- νούν τον Ατλαντικό και να εγκαθίστανται, σύμφωνα με την απογραφή του 1910, στο Φολ Ρίβερ της Μασαχουσέτης, όπου εκείνη αναφέρεται ως χήρα ράφτρα που νοίκιαζε ένα σπίτι, έχοντας γεννήσει πέντε παιδιά, εκ των οποίων τα τέσσερα ζούσαν ακόμη. Η μετανάστευση δεν ήταν προς μία μόνο κατεύθυνση. Όπως είδαμε