Στοκχόλμη

J E N S L A P I D U S 18 κοινωνικής πρόνοιας του έπαιρνε τ’ αυτιά. Η Λίντα ήθελε να τον αναλάβουν οι κοινωνικές υπηρεσίες. Εκείνη ήθελε να τοποθετηθεί ο ίδιος της ο γιος σε ένα θεραπευτικό ίδρυμα καθαρό από ναρ- κωτικά, από διασκέδαση, από πιπίνια. Έτσι είχε περάσει εκεί τον τελευταίο του χρόνο. Στο ίδρυμα ΝΟΦΡΟΝΕ , ήτοι του νόμου για τη φροντίδα νέων στη Σπιλερ- σμπούντα. Παρέχεται φροντίδα όταν το νέο άτομο εκθέτει σε φανερό κίνδυνο την υγεία ή την ανάπτυξή του μέσω καταχρήσεων εξαρ- τησιογόνων ουσιών, εγκληματικής δραστηριότητας ή κάποιων άλλων κοινωνικώς καταστροφικών συμπεριφορών. Γάμα το ΝΟΦΡΟΝΕ : είχε ακούσει αυτή την παράγραφο δέκα εκατομμύρια φορές μέχρι τώρα. Εξακολουθούσε να μην έχει καμιά αξία. Κάθε δεύτερο λεπτό: η ίδια σκέψη στο μυαλό του. Σαν κολλημέ- νος δίσκος που έπαιζε και ξανάπαιζε ένα παλιό σουξέ κάποιου κατάκοπου ντιτζέι μουσικής χάουζ. Το ρεφρέν της επανάληψης: μαλακισμένη μάνα, μαλακισμένη μάνα, μαλακισμένη μάνα. «Προσπάθησα να κάνω τα πάντα για σένα, Νίκολα» του έλε- γε και του ξανάλεγε όταν εκείνος ερχόταν στο σπίτι με άδεια. «Ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν υπήρχε ένας πατέ- ρας στο σπίτι». «Μα είχα τον Τέντι». Η μητέρα κουνούσε το κεφάλι της: «Έτσι λες; Ο θείος σου έμεινε στη φυλακή οχτώ από τα εννιά τελευταία χρόνια. Κι αυτό σημαίνει ότι ήταν παρών;» Ο Νίκολα καθόταν στο τελευταίο θρανίο της τάξης. Ως συνή- θως. Έτρωγε σ-κ-α-τ-ά. Προσπαθούσαν όντως να τον υποτάξουν. Κάποιες φορές εμφανιζόταν καμιά καινούργια φράση στο ρεφρέν: γαμημένη Σάντρα, γαμημένη Σάντρα, γαμημένο μουνί. Η Σάντρα ήταν η λεγόμενη σχολική του σύμβουλος. Του μι-