Στοκχόλμη

Σ Τ Ο Κ Χ Ο Λ Μ Η 25 αναφερθεί πουθενά. Και έτσι θα μπορέσω κι εγώ να σε βοηθή- σω με τη σειρά μου. Μ.Ε.: Θα με αφήσετε ελεύθερο; Γ.Σ.: Αν συμφωνήσεις, θα σε αφήσω να φύγεις και δεν θα κινηθούμε εναντίον σου. Θα κάνουμε μια συμφωνία εγώ κι εσύ, καταλαβαίνεις τι λέω; Μ.Ε.: Δεν ξέρω. Γ.Σ.: Σκέψου το. Ζύγισε τις επιλογές που έχεις. Οχτώ, δέκα χρόνια στην Κούμλα σε σύγκριση με μια κουβέντα μερικών ωρών μαζί μου. Μ.Ε.: Μπορεί να γίνει περίεργο αυτό… να γίνει επικίνδυνο. Πίστεψέ με, πέρασα πολλά. Γ.Σ.: Ναι, το υποψιάστηκα αυτό. Αλλά εσύ δεν έχεις σχέση με τα καθάρματα και τους εγκληματίες, είσαι κανονικός άνθρωπος. Και αν δεχτείς την πρότασή μου πρέπει να είναι δική σου από- φαση. Δεν σε υποχρέωσα ποτέ να συνεργαστείς. Αλλά μπορώ να κανονίσω τις εγγυήσεις που χρειάζεσαι. Μ.Ε.: Τα παιδιά μου, όμως; Γ.Σ.: Λοιπόν, εγώ θα χρησιμοποιήσω αυτά που λες σαν βάση για περαιτέρω έρευνα, δεν θα χρειαστεί ποτέ να εμφανιστείς ως επίσημος μάρτυρας ή να αναφερθεί κάπου το όνομά σου. Θα αναφέρεσαι με ψευδώνυμο, το «Μαρίνα», που μόνο εγώ θα το γνωρίζω. Απόλυτη μυστικότητα. Και δεν θα είναι ανάγκη πια να ανησυχείς ούτε για τον εαυτό σου ούτε για τα παιδιά σου. Αλλά μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα, θα βγω έξω για λίγο, και εσύ μείνε εδώ να το σκεφτείς. Μ.Ε.: Ναι, ίσως. Γ.Σ.: Ωραία. Μόνο μην ξεχνάς, δέκα χρόνια τουλάχιστον. Κούμ- λα. Ή μερικές ώρες απλή κουβέντα μαζί μου.