και τη δύο φορές βραβευμένη με Caldecott Σόφι Μπλάκολ Από τη συγγραφέα μπεστ σέλερ Άνι Μπάροους
Για τους 25 φίλους μας Σ.Μπ. και Α.Μπ. Πρώτη έκδοση Ιούνιος 2025 ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ Annie Barrows, Stella & Marigold: Mermaids and Mix-Ups, Chronicle Books LLC, San Francisco, California, 2025 ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Μάρω Ταυρή ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΔΟΚΙΜΙΩΝ Κατερίνα Λελούδη ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ Γιώτα Μπόμπου ΠPOΣAPMOΓH EΞΩΦYΛΛOY Σαβίνα Χριστοπούλου ISBN 978-618-03-4324-3 ΒOΗΘ. ΚΩΔ. ΜΗΧ/ΣΗΣ 84324 Κ.Ε.Π. 6093, Κ.Π. 21966 © 2025, Annie Barrows (για το κείμενο) © 2025, Sophie Blackall (για την εικονογράφηση) © 2025, Eκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (για την ελληνική γλώσσα) All rights reserved. Δεν επιτρέπεται η αναπαραγωγή μέρους ή όλου αυτού του βιβλίου, σε οποιαδήποτε μορφή, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ιπποκράτους 118, 114 72 Αθήνα τηλ.: 211 3003500 metaixmio.gr • [email protected] Κεντρική διάθεση Ασκληπιού 18, 106 80 Αθήνα τηλ.: 210 3647433 Bιβλιοπωλεία ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Aσκληπιού 18, 106 80 Aθήνα τηλ.: 210 3647433 Πολυχώρος, Ιπποκράτους 118, 114 72 Αθήνα τηλ.: 211 3003580, fax: 211 3003581
Άνι Μπάροους Σόφι Μπλάκολ Μετάφραση: Μάρω Ταυρή Bιβλίο 2
Περιεχόμενα Τα μοβ δώρα 7 Το καημένο το παιδάκι 17 Χιόνι, χιόνι, χιόνι! 35 Η τρομερή κότα 51 Εκατό χανζαπλάστ 61 Στον κάτω κόσμο 69 Φυγάδες 81 Το μολύβι και η γοργόνα 95 Το τέλος της γοργόνας 101
Τα μοβ δώρα
9 Κάποτε υπήρχε ολόκληρος ο κόσμος, και μέσα του υπήρχε μια πόλη, και σ’ αυτή την πόλη υπήρχε μια διπλοκατοικία, και σ’ αυτή τη διπλοκατοικία υπήρχαν δύο διαμερίσματα, και σ’ ένα από τα διαμερίσματα –στο κάτω– ζούσαν η Στέλα και η Μάριγκολντ μαζί με τη μητέρα και τον πατέρα τους. Έξω από το διαμέρισμα, σε διαφορετικά σπίτια και σε διαφορετικές πόλεις (αλλά φυσικά στον ίδιο κόσμο) υπήρχαν άλλοι άνθρωποι που ανήκαν στην οικογένεια της Στέλας και της Μάριγκολντ. Μερικούς από αυτούς, όπως τη γιαγιά και την Ούνα και τον Κάρσον και τον Τζέι Τζέι, τους αγαπούσαν. Μερικούς από αυτούς, όπως τον θείο Ματ, που ζούσε στη Νορβηγία, δεν τους ήξεραν πολύ καλά. Και μία από αυτούς, την ξαδέρφη Τζούντι, δεν την ήξεραν καθόλου. Δεν την είχαν δει ποτέ, ούτε μία φορά. Αλλά για κάποιο λόγο τούς έστελνε ένα σωρό δώρα. Θα φαντάζεστε ότι όλα αυτά τα δώρα είχαν κάνει την Τζούντι την αγαπημένη ξαδέρφη της Στέλας και της Μάριγκολντ. Αυτό όμως επειδή δεν ήσασταν εσείς που παίρνατε τα δώρα. Εξωτερικά πάντα έμοιαζαν συναρπαστικά, έτσι όπως ήταν τυλιγμένα με γυαλιστερό χαρτί και μεγάλες στητές κορδέλες. Αλλά μέσα είχαν πράγματα όπως ίδια βελούδινα φορέματα με λευκούς γιακάδες που τις φαγούριζαν στον λαιμό. Ή σετ μακιγιάζ Little Belle που σκορπίζονταν στο χαλί. Ή γιγάντιες πορσελάνινες κούκλες που έσπαγαν αμέσως.
10 Ακόμα κι αν η Στέλα και η Μάριγκολντ χαίρονταν για το δώρο όταν άνοιγαν το γυαλιστερό χαρτί, η χαρά τους ποτέ δεν κρατούσε – ιδίως στη Στέλα, που έπρεπε να γράψει το ευχαριστήριο σημείωμα, αφού ήταν επτά. Η Μάριγκολντ, που ήταν μόνο τεσσάρων και οκτώ δωδέκατα, τη γλίτωνε φτηνά. Είχε απλώς να φτιάξει μια ευχαριστήρια ζωγραφιά. Όπως συνήθως, το τελευταίο δώρο της ξαδέρφης Τζούντι φαινόταν ωραίο με την πρώτη ματιά. Τους είχε στείλει δύο πανομοιότυπα βιβλία –ένα για τη Στέλα και ένα για τη Μάριγκολντ– με στραφταλιζέ μοβ εξώφυλλα. Η Μάριγκολντ μπορούσε να διαβάσει μόνο μερικές φορές, οπότε η Στέλα διάβασε δυνατά τις ασημένιες λέξεις πάνω στο εξώφυλλο: «Εγώ και οι κολλητοί μου! Τα μυστικά μας, οι προτιμήσεις μας, οι όμορφες στιγμές μας!». «Τι;» ρώτησε η Μάριγκολντ. Υπήρχε μια μικρούλα κλειδαριά στο μπροστινό μέρος, μ’ ένα κλειδάκι. Η Στέλα την ξεκλείδωσε και άνοιξε το βιβλίο. Μέσα υπήρχε ένα μοβ στιλό. «Α» είπε «κατάλαβα. Είναι για να γράφεις». «Δεν επιτρέπεται να γράφουμε στα βιβλία» είπε η Μάριγκολντ. «Σε τέτοιου είδους βιβλία δεν πειράζει» είπε η Στέλα. «Βλέπεις; Σου λέει τι να γράψεις. Λέει: Το αγαπημένο μου φαγητό και από κάτω εσύ πρέπει να γράψεις μια λίστα με τα αγαπημένα σου φαγητά». Η Μάριγκολντ συνοφρυώθηκε. «Γιατί;»
Η Στέλα δεν απάντησε. Ξεφύλλιζε το βιβλίο της. «Η πιο ονειρεμένη μου μέρα, Οι πιο κρυφές σκέψεις μου – γιατί να τις γράψεις άμα είναι κρυφές; Οι κολλητοί μου». «Τι είναι κολλητοί;» ρώτησε η Μάριγκολντ. «Οι καλύτεροί σου φίλοι» εξήγησε η Στέλα. Κοίταξε τη σελίδα. «Κοίτα πόσες γραμμές έχει». Η Μάριγκολντ κοίταξε.
«Τόσους φίλους υποτίθεται ότι πρέπει να έχεις» είπε η Στέλα. Μέτρησε τις γραμμές. Είκοσι πέντε! «Δε νομίζω να έχω είκοσι πέντε φίλους». «Γράψ’ τους και μετά μέτρα τους» είπε η Μάριγκολντ. Έτσι η Στέλα πήρε το μοβ στιλό και έγραψε Λούσι. Μετά Αϊνάρα. Μετά... Η Στέλα συνοφρυώθηκε. «Μπορώ να γράψω γιαγιά;» «Φυσικά!» είπε η Μάριγκολντ. Η Στέλα το έκανε. Μετά έγραψε Κάρσον, Ούνα και Τζέι Τζέι στις επόμενες γραμμές. «Αυτοί είναι μόνο έξι». Η Μάριγκολντ κοίταξε τη Στέλα ανήσυχη. «Πρέπει να έχεις περισσότερους». Η Στέλα σκέφτηκε. «Α! Η Έβελιν!» Έγραψε το όνομα.
13 «Ποια Έβελιν;» «Η γνωστή Έβελιν. Και η Ολίβια. Μας κάνουν οκτώ». «Γράψε όλα τα παιδιά της τάξης σου» πρότεινε η Μάριγκολντ. «Θα μαζέψεις περισσότερους από είκοσι πέντε». Η Στέλα δίστασε. «Λέει κολλητοί. Πρέπει να είναι πραγματικοί φίλοι. Φίλοι που θα καλούσα εδώ». Η Μάριγκολντ έπεσε σε σκέψη. «Τι λες για την Τζανάι; Αυτή έρχεται εδώ!» «Έρχεται επειδή μας προσέχει» είπε η Στέλα. Η Μάριγκολντ κατσούφιασε. «Εγώ θέλω την Τζανάι». «Να κάνεις τη δική σου λίστα» είπε η Στέλα και έσπρωξε το βιβλίο της Μάριγκολντ προς το μέρος της πάνω στο τραπέζι. Η Μάριγκολντ το έσπρωξε πίσω. «Να μου την κάνεις εσύ. Εγώ δεν μπορώ να γράψω τόσες λέξεις». Η Στέλα χάρηκε που σταμάτησε να γράφει τη δική της λίστα. Άνοιξε το μοβ βιβλίο της Μάριγκολντ και έβγαλε το μοβ στιλό. «Εντάξει» είπε. «Ποιος είναι νούμερο ένα;» «Η Ταμίκα! Η Ταμίκα και μετά ο Κρις!» «Μα αυτοί είναι δάσκαλοι» είπε η Στέλα. «Δεν μπορείς να τους καλέσεις εδώ». «Ναι, αλλά τους αγαπώ» επέμεινε η Μάριγκολντ. «Ταμίκα, Κρις, γιαγιά, Ούνα, Κάρσον, Τζέι Τζέι» απαρίθμησε.
14 «Καλά, καλά, καλά» είπε η Στέλα γράφοντας. «Κι από παιδιά; Η Έλι;» «Όχι» είπε αποφασιστικά η Μάριγκολντ. «Την Ντίντι αγαπώ». Η Στέλα έγραψε Ντίντι. «Όμως η Ντίντι δε μ’ αγαπάει» είπε θλιμμένα η Μάριγκολντ. «Παίζει μόνο με την Έλι». Η Στέλα έσβησε την Ντίντι. «Ο Λαρέντο;» Ο Λαρέντο ζούσε μαζί με την κυρία Ραϊμόντι στο πάνω διαμέρισμα. «Τον συμπαθείς, και έρχεται κι αποδώ». Η Μάριγκολντ σήκωσε το βλέμμα της στο ταβάνι, εκεί που βρισκόταν ο Λαρέντο. «Έρχεται όταν θέλει να δανειστεί από τη μαμά το ταψί με τη σχάρα». Συνοφρυώθηκε. «Δεν έρχεται για να παίξουμε». Κοίταξε τη σελίδα σκύβοντας πάνω από το χέρι της Στέλας. «Είναι μόνο έξι». «Θέλεις να γράψω την Τζανάι;» ρώτησε απελπισμένη η Στέλα. Η Μάριγκολντ κούνησε το κεφάλι της. «Δεν έχω αρκετούς φίλους». Η Στέλα έγνεψε συμφωνώντας. «Ούτε εγώ». Σηκώθηκε από το τραπέζι και σωριάστηκε στον καναπέ. Όμως η Μάριγκολντ συνέχισε να κοιτάζει τις λίστες τους. «Χρειαζόμαστε κι άλλους» είπε.
ISBN: 978-618-03-4324-3 ΒΟΗΘ. ΚΩΔ. MHX/ΣΗΣ 84323 Υπάρχει ολόκληρος ο κόσμος, και μέσα του υπάρχει μια πόλη, και σ’ αυτή την πόλη υπάρχει μια διπλοκατοικία, και σ’ αυτή τη διπλοκατοικία υπάρχουν δύο σπίτια, και στο ένα σπίτι ζουν δυο αδερφές που τις λένε Στέλα και Μάριγκολντ. Σε άλλα σπίτια σε άλλες πόλεις υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που ανήκουν στην οικογένεια της Στέλας και της Μάριγκολντ, και μια από αυτούς είναι η ξαδέρφη Τζούντι, που τους στέλνει ένα σωρό δώρα, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Μια μέρα, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, τους στέλνει δύο μοβ δώρα. Είναι δύο βιβλία, και σε μια σελίδα αυτών των βιβλίων εκείνες πρέπει να απαριθμήσουν τους φίλους τους. Τότε η Στέλα και η Μάριγκολντ ανακαλύπτουν ότι πρέπει να κάνουν περισσότερους φίλους. Πώς όμως; Με μαγικά κόλπα για να χιονίσει; Με άφθονα ωραία χανζαπλάστ; Ή μήπως με μια γοργόνα-κηροπήγιο; Οι δυο αδερφές έχουν ένα σωρό ιδέες και σχέδια. Ίσως πιάσουν, ίσως και όχι, όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο: Μέχρι να τελειώσεις αυτό το βιβλίο, η Στέλα και η Μάριγκολντ θα είναι φίλες σου. Από 7 ετών
www.metaixmio.grRkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=