Specials

[ 7 ] ΕΠΙ∆ΡΟΜΗ Σ’ ΕΝΑ ΠΑΡΤΙ O ι πέντε ιπτάµενες σανίδες κινούνταν ανάµεσα στα δέντρα µε την αστραπιαία ταχύτητα και χάρη τραπουλόχαρτων που τα πετάς οριζόντια. Οι αναβάτες έσκυβαν κι ελίσσονταν ανάµε- σα στα παγωµένα κλαδιά, γελώντας, µε τα γόνατά τους λυγισµέ- να και τα µπράτσα τους απλωµένα. Στο πέρασµά τους άφηναν µια κρυστάλλινη λαµπερή βροχή από µικροσκοπικούς παγοκρυ- στάλλους που έπεφταν απ’ τις πευκοβελόνες κι αστραφτοκο- πούσαν στο φεγγαρόφωτο. ΗΤάλι ένιωθε τα πάντα µε µια κρυστάλλινη διαύγεια: το τσου- χτερό ξεροβόρι στα γυµνά της χέρια, το µετατοπιζόµενο κέντρο βάρους της που κρατούσε κολληµένα τα πόδια της στη σανίδα. Ανάσαινε το δάσος κι αισθανόταν τη γεύση του στο στόµα και τη γλώσσα της, πηχτή σαν σιρόπι. Στην παγωµένη ατµόσφαιρα ακούγονταν πιο ευδιάκριτα οι ήχοι. Το ξεκούµπωτο µπουφάν της πλατάγιζε σαν σηµαία στον άνεµο, τα αντιολισθητικά παπούτσια της που πατούσαν στη σανί- δα έτριζαν σε κάθε στροφή. Η δερµαντένα της έπιανε τη χορευτι- κή µουσική που άκουγε ο Φάουστο, αλλά ο έξω κόσµος δεν κατα- λάβαινε τίποτα.Μέσα από το δυνατό µπιτ της η Τάλι άκουγε κάθε σύσπαση των καινούριων, τυλιγµένων σε µονοΐνες µυών της.