Specials

[ 22 ] στριµωξίδι. Όταν πλησίασε, άπλωσε το άλλο χέρι της και τρά- βηξε το αγόρι. «Μπορώ να σας διακόψω;» ρώτησε. Το αγόρι άνοιξε διάπλατα τα µάτια του και στα χείλη του σχηµατίστηκε ένα πλατύ χαµόγελο. «Τι; Θέλεις να χορέψουµε;» «Εντάξει» είπε το κορίτσι από τον Καπνό. «Μάλλον θέλει κι αυτή». Έλυσε το µπουφάν από τη µέση της και το έριξε στους ώµους της. Φόρεσε τα µανίκια, έβαλε τα χέρια της στις τσέπες κι η Τάλι άκουσε να θροΐζει ένα πλαστικό σακουλάκι. «Πάρε, κόσµε» είπε το αγόρι κάνοντας ένα βήµα πίσω και τις κοίταξε µ’ ένα πονηρό αυτάρεσκο χαµόγελο. Η έκφρασή του έκανε τα µάγουλα της Τάλι να φλογιστούν ξανά. Το αγόρι την ειρωνευόταν , διασκέδαζε µαζί της, λες κι ήταν ένα συνηθισµένο κορίτσι που µπορούσε να το κοροϊδεύει ο καθένας – λες και δεν ήταν ξεχωριστή. Το έξυπνο πλαστικό που ασχήµιζε το πρόσωπό της άρχισε να την καίει. Αυτό το ηλίθιο πλάσµα νόµιζε πως η Τάλι βρισκόταν εκεί για τη διασκέδασή του. Έπρεπε να του δώσει ένα µάθηµα. Η Τάλι αποφάσισε να εφαρµόσει ένα καινούριο σχέδιο. Πάτησε ένα κουµπί στο µπρασελέ ασφαλείας της. Το σήµα του µεταδόθηκε µε την ταχύτητα του ήχου στο έξυπνο πλαστι- κό στο πρόσωπο και τα χέρια της και τα έξυπνα µόριά του απο- συνδέθηκαν το ένα από το άλλο. Η άσχηµη µάσκα της διαλύθη- κε µ’ ένα συννεφάκι σκόνης, φανερώνοντας τη σκληρή οµορ- φιά από κάτω. Η Τάλι ανοιγόκλεισε µε δύναµη τα βλέφαρά της, τινάζοντας τους φακούς επαφής για να εκθέσει στη χειµωνιά- τικη παγωνιά τις λυκίσιες κατάµαυρες ίριδές της. Ένιωσε τις θήκες των δοντιών της να χαλαρώνουν και τις έφτυσε στα πόδια του αγοριού, ανταποδίδοντάς του το χαµόγελο µε τα ακάλυπτα µυτερά της δόντια.