Specials

[ 19 ] Άνοιξε τα µάτια της. Οι άσχηµοι της πόλης δεν έκαιγαν δέ- ντρα, ούτε καν δαυλούς· κάτι τέτοιο απαγορευόταν. Ο φωτισµός του πάρτι προερχόταν από τα αιωρούµενα φωτορυθµικά και το φεγγάρι. Η µυρωδιά πρέπει να είχε έρθει από κάπου έξω. Η Τάλι άρχισε να διαγράφει κύκλους µε ολοένα και µεγαλύ- τερη ακτίνα, ψάχνοντας ανάµεσα στον κόσµο, προσπαθώντας να εντοπίσει την πηγή της µυρωδιάς. Κανείς δεν ξεχώριζε. Έβλεπε µόνο ανύποπτους άσχηµους που ξεβιδώνονταν στον χορό, κουνώντας τα χέρια τους, πετώ- ντας τις µπίρες τους. Κανείς δεν είχε χάρη κι αυτοπεποίθηση στις κινήσεις του, κανείς δεν είχε γυµνασµένο σώµα… Και τότε η Τάλι είδε το κορίτσι. Χόρευε µπλουζ µ’ ένα αγόρι, ψιθυρίζοντας έντονα στο αυτί του. Εκείνος κούναγε νευρικά τα δάχτυλά του στην πλάτη της κι ο χορός τους δεν ήταν εναρµονισµένος µε τον ρυθµό της µουσικής – ήταν σαν αµήχανα παιδιά στο πρώτο τους ραντεβού. Το κορίτσι είχε δεµένο το µπουφάν γύρω από τη µέση της λες και δεν την ενοχλούσε το κρύο. Και στην εσωτερική πλευρά του µπράτσου της υπήρχε µια σειρά από µικρά τετράγωνα όπου το δέρµα ήταν πιο ανοιχτόχρωµο – σηµάδια από αυτοκόλλητα αντηλιακά. Το κορίτσι αυτό περνούσε πολύ χρόνο στο ύπαιθρο. Καθώς πλησίαζε η Τάλι, έπιασε πάλι την οσµή του καπνού. Με την καινούρια τέλεια όρασή της διέκρινε την τραχύτητα του πουκαµίσου του κοριτσιού, το ύφασµα από φυσικές ίνες που ήταν ραµµένο στο χέρι κι ανέδινε άλλη µια παράξενη µυρω- διά… απορρυπαντικού. Το ρούχο αυτό δεν προοριζόταν να φο- ρεθεί µια φορά και µετά να πεταχτεί στην ανακύκλωση · ήταν