Specials

[ 18 ] Άκουσε ένα κουδούνισµα µέσα στο κεφάλι της καθώς ο Φάου­ στο αύξανε την ακτίνα του δικτύου των δερµαντένων κι έφτα- σαν στ’ αυτιά της θραύσµατα ήχων: οι στριγκλιές ενός κορι- τσιού που χόρευε δίπλα στον Τατς, ένα υπόκωφο µπιτ από τον Χο που στεκόταν δίπλα στα µεγάφωνα και, µέσα σ’ όλη αυτή την κακοφωνία, τη Σέι που ψιθύριζε στο αυτί του αγοριού της. Ένιωσε σαν να ήταν πέντε άνθρωποι ταυτόχρονα, σαν να κάλυ- πτε όλο το πάρτι η αντίληψή της, απορροφώντας την ενέργειά του σ’ ένα µείγµα από ήχο και φως. Πήρε µια βαθιά ανάσα και κίνησε για την άκρη του ξέφωτου, αποζητώντας το σκοτάδι έξω από την ακτίνα των φωτορυθµι- κών. Από εκεί θα έβλεπε καλύτερα, θα διατηρούσε καλύτερα τη διαύγειά της. Καθώς προχωρούσε, η Τάλι διαπίστωσε πως ήταν πιο εύκολο να χορεύει ακολουθώντας την κίνηση του πλήθους αντί να προ- σπαθεί ν’ ανοίξει δρόµο ανάµεσά του. Αφέθηκε να την παρασύ- ρει ο κόσµος όπως όταν άφηνε τα ρεύµατα του αέρα να οδηγή- σουν τη σανίδα της και φανταζόταν πως ήταν αρπακτικό πτηνό. Η Τάλι έκλεισε τα µάτια της και βίωσε το πάρτι µε τις υπό- λοιπες αισθήσεις της. Ίσως τελικά το να είσαι Ειδικός σήµαινε ακριβώς αυτό: ότι χορεύεις µε τους υπόλοιπους ενώ αισθάνεσαι πως είσαι ο µοναδικός αληθινός άνθρωπος στο πλήθος… Ξάφνου, ανατρίχιασε ο αυχένας της και πετάρισαν τα ρου- θούνια της. Μια µυρωδιά αλλιώτικη από τον ανθρώπινο ιδρώτα και τη χυµένη µπίρα έστειλε το µυαλό της πίσω στην εποχή που ήταν άσχηµη, που το έσκασε από την πόλη, που βρέθηκε για πρώτη φορά ολοµόναχη στην άγρια φύση. Μύρισε κάπνα – εκείνη τη χαρακτηριστική οσµή που κολλάει πάνω σου όταν κάθεσαι κοντά στη φωτιά.