Specials

[ 15 ] Η Σέι έπιασε ένα αγόρι στην τύχη και το τράβηξε από το κορίτσι µε το οποίο κουβέντιαζε. Το ποτό του χύθηκε στο χώµα καθώς ετοιµαζόταν να τη σπρώξει, αλλά τότε είδε τα µάτια της. Η Τάλι πρόσεξε ότι η Σέι δεν ήταν τόσο άσχηµη όσο οι υπό- λοιποι Χαρακωµένοι. Παρά τη µεταµφίεσή της, οι βιολετιές ανταύγειες των µατιών της διακρίνονταν ακόµη. Λαµπύριζαν σαν µάτια αρπακτικού στα παλλόµενα φώτα καθώς τραβούσε κοντά της το αγόρι, τόσο κοντά, που τον ακούµπησε, κι άρχισε να λικνίζεται, έτσι που κυµατισµοί των µυών της διέτρεχαν το σώµα της όπως όταν τινάζεις ένα σκοινί. Ύστερα απ’ αυτό δεν µπόρεσε να ξεκολλήσει τα µάτια του από πάνω της. Το άσχηµο αγόρι έδωσε την µπίρα του στο κορί- τσι, που κοίταζε µε ανοιχτό το στόµα, ακούµπησε τα χέρια του στους ώµους της Σέι και λικνίστηκε στον ρυθµό της. Τώρα τους κοίταζε ο κόσµος. «∆ε θυµάµαι αυτό το µέρος του σχεδίου» είπε σιγανά η Τάλι. Ο Φάουστο γέλασε. «Οι Ειδικοί δε χρειάζονται σχέδια. Του- λάχιστον ανελαστικά». Στάθηκε πίσω από την Τάλι, µε τα χέρια του γύρω από τη µέση της. Εκείνη ένιωσε την ανάσα του στον αυχένα της και διαπέρασε το κορµί της ένα µυρµήγκιασµα. Τραβήχτηκε µακριά του. Οι Χαρακωµένοι άγγιζαν συχνά ο ένας τον άλλον, αλλά ήταν κάτι που εκείνη δεν το είχε συνηθί- σει. Την έκανε να νιώθει ακόµα πιο παράξενα που ο Ζέιν δεν ήταν µαζί τους. Από το δίκτυο των δερµαντένων η Τάλι άκουγε τη Σέι να ψι- θυρίζει στο αγόρι. Η ανάσα της είχε βαθύνει, αν και η Σέι µπο- ρούσε να τρέξει ένα χιλιόµετρο σε δύο λεπτά χωρίς να ιδρώσει καν. Όταν η Σέι έτριψε το µάγουλό της στου αγοριού, διέτρεξε