Specials

[ 13 ] Ωστόσο, ήταν αλήθεια αυτό που συνήθιζε να λέει η Σέι: Οι άσχηµοι δεν ήταν ανυποψίαστοι σαν τους κοκορόµυαλουςωραίους. Το πλήθος παραµέριζε µπροστά τους, ανοίγοντας δρόµο να πε- ράσουν. Παρά τα σπυριάρικα κακοφτιαγµένα πρόσωπά τους, τα µάτια των άσχηµων ήταν διεισδυτικά, όλο εγρήγορση. Είχαν την εξυπνάδα να διαισθανθούν ότι οι τρεις Χαρακωµένοι ήταν δια- φορετικοί. Κανείς δεν κοίταξε υπερβολικά επίµονα την Τάλι, κανείς δεν κατάλαβε τι κρυβόταν πίσω από το έξυπνο πλαστικό της µάσκας της, ωστόσο τα κορµιά γύρω της παραµέριζαν στο παραµικρό άγγιγµά της κι οι ώµοι τρεµούλιαζαν καθώς περνού- σε, λες κι οι άσχηµοι οσµίζονταν τον κίνδυνο στον αέρα. Ήταν εύκολο να διαβάσει τις σκέψεις που περνούσαν από το µυαλό τους. Η Τάλι έβλεπε τη ζήλια και το µίσος, την εχθρότη- τα και την έλξη, όλα αποτυπωµένα στην έκφρασή τους και στις κινήσεις τους. Τώρα που ήταν Ειδική, τα έβλεπε ξεκάθαρα όλα, σαν να κοίταζε από ψηλά ένα µονοπάτι του δάσους. Βρέθηκε να χαµογελάει, χαλαρωµένη επιτέλους κι έτοιµη για το κυνήγι. Θα ήταν πανεύκολο να εντοπίσει τους παρείσα- κτους στο πάρτι. Η Τάλι σάρωσε µε το βλέµµα της το πλήθος, ψάχνοντας για άτοµα που ξεχώριζαν: άτοµα µε υπερβολική αυτοπεποίθηση, µε κορµιά γυµνασµένα κι ηλιοκαµένα από τη ζωή στο ύπαιθρο. Ήξερε πώς ήταν στην εµφάνιση οι Καπνιάδες. Το περασµένο φθινόπωρο, την εποχή που ήταν ακόµη άσχηµη, η Σέι το είχε σκάσει από την πόλη για να γλιτώσει από την επέµβαση που θα την έκανε άµυαλη ωραία. Η Τάλι την ακολούθησε για να τη φέρει πίσω και κατέληξαν να περάσουν κι οι δυο µερικές ατέλειωτες εβδοµάδες στον Παλιό Καπνό. Ήταν σωστό µαρτύριο να ζεις σαν τρωγλοδύτης, αλλά αυτές οι