Σουφλέ σοκολάτας

ΣΟΥΦΛΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ | 11 της. Ακόμα και τα φαγητά που μαγείρευε, κι ας μην ήτα- νε πολύ νόστιμα και κάποιες φορές είχανε αρπάξει κι έβγαιναν λίγο καμένα. Με δυο λόγια, μου έλειπε η μαμά και δεν μπορούσα να συνηθίσω την παρουσία μιας άλλης γυναίκας στο σπίτι. Η Σβετλάνα, από την άλλη, όλο προ- σπαθούσε να με πλησιάσει και μου μιλούσε με κάτι σπα- στά ελληνικά, που μου τη δίνανε στα νεύρα. Έτσι κλεινό- μουνα στο δωμάτιό μου και συζητούσα μόνο με τη Σο- φούλα. Κι η κούκλα μου μου έλεγε δεν πειράζει, τόσα και τόσα παιδιά έχουν χωρισμένους γονείς και ίσως είχε δίκιο ο μπαμπάς που έλεγε πως καλύτερα θα περνούσαμε μόνοι μας. ΗΣβετλάνα, όποτε με έβλεπε να μιλάω στην κούκλα, κουνούσε το κεφάλι της και ψιθύριζε κάτι στη γλώσσα της, αλλά εγώ δεν της έδινα σημασία. Κάνα δυο φορές μάλιστα μου πρότεινε ν’ αρχίσω να γράφω ημερολόγιο. Εγώ όμως της το ξέκοψα, λέγοντάς της πως η κούκλα μου ήτανε το ημερολόγιό μου και, αφού είχα μια τόσο όμορφη κι έξυπνη κούκλα που της μίλαγα και συνεννοούμαστε μια χαρά, τι ανάγκη είχα ένα ημερολόγιο που δεν ήταν παρά ένα άψυχο χαρτί; Θα πρέπει να την τάπωσα με την απάντησή μου τη Σβετλάνα, γιατί γούρλωσε τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια της και άνοιξε το στόμα κάτι να πει. Το έκλεισε όμως αμέσως κι έφυγε κουνώντας ξανά το κε- φάλι, ως συνήθως. Θεώρησα πως θα ησύχαζα για λίγο καιρό από εκείνη