Σουφλέ σοκολάτας

ΣΟΥΦΛΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ | 17 αυτά έδειχνε αναστατωμένη. Την πήρα αγκαλιά και την έσφιξα επάνω μου να την ηρεμήσω. Εκείνη όμως έκανε πίσω. Την είχα σφίξει περισσότερο απ’ ό,τι έπρεπε και το αριστερό της μπράτσο πονούσε πολύ… Δυο μέρες μετά, γυρίζοντας σπίτι, βρήκα μια άλλη γυναίκα. Ήτανε μια μεγάλη κυρία, σαν γιαγιά, με γκρίζα μαλλιά. Μου είπε πως τη λένε κυρα-Λένη και πως είναι η καινούρια γυναίκα που θα με φροντίζει. Η Σβετλάνα είχε φύγει, την είχε διώξει ο μπαμπάς. Και δεν είχα προ- λάβει καν να την αποχαιρετίσω... Ένα τσίμπημα θλίψης κέντρισε τα σωθικά μου. Αλλά η φυγή της Σβετλάνας δεν ήταν το χειρότερο κακό εκείνης της μέρας: Σύντομα διαπίστωσα πως και η Σοφούλα είχε εξαφανιστεί!!! Την είχε πάρει μαζί της η Σβετλάνα φεύ- γοντας, όπως μου είπε αργότερα ο μπαμπάς. Για να μας εκδικηθεί, από καθαρή κακία! Τόσο κακιά και μοχθηρή κοπέλα ήταν, ποιος θα το φανταζόταν ποτέ τι κρυβόταν πίσω από το σχεδόν αγγελικό της παρουσιαστικό… Το πώς πέρασα τις επόμενες μέρες χωρίς τη Σοφούλα δεν περιγράφεται. Ούτε να το θυμάμαι δε θέλω. Ένιωθα ένα απέραντο κενό μέσα μου, μια τεράστια πληγή που δε γινόταν με τίποτα να κλείσει. Στο σχολείο δεν καταλάβαι- να τι μου γινότανε, περπατούσα και φερόμουνα σαν ζόμπι και όλα τα έκανα μηχανικά. Και, σαν να μην έφτανε η θλίψη για τον χαμό της Σοφούλας, ήταν και η αγωνία για