Σώσε με

Αστυνόμος Λουκίδη H Δέσποινα Λουκίδη εκτελούσε τη στάση περιστέρι –της γιόγκα– για δεύτερη φορά σήμερα, θεωρώντας πως θα την ανακουφίσει από το κρύωμα που είχε αρπάξει. Οι θερμαντικές και τα μυοχαλαρωτικά δεν την είχαν βοηθήσει και, αφού πρώ- τα αναθεμάτισε την απερισκεψία της που δεν έβαλε κατευθείαν το μπουφάν της μετά το τζόκινγκ, αποφάσισε να βρει τη γιατρειά μακριά από χάπια και κρέμες. Στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας της οδού Κωστή Μο- σκόφ, η αστυνόμος Λουκίδη στάθηκε στα τέσσερα πάνω στο χαλί, έφερε τον δεξή της αστράγαλο στον αριστερό καρπό και έβαλε το δεξί της πέλμα στο πάτωμα. Ύστερα τράβηξε το αριστερό πόδι πίσω και έμεινε σε αυτή τη θέση με κλειστά μάτια για δέκα δευτερόλεπτα. Πέντε βαθιές αναπνοές και άλλαξε πλευρά. Η ψύξη στο στέρνο της είχε αρχίσει να υπο- χωρεί και, αν επέτεινε την άσκησή της για λίγα παραπάνω λεπτά, θα τα είχε καταφέρει, αλλά αυτό ήταν αδύνατο, καθώς ο σκύλος της, ένα παιχνιδιάρικο πίντσερ, άρχισε να τη γλείφει στο πρόσωπο. «Όχι τώρα, Αλόνη. Όχι τώρα» είπε στην αρχή με αυστηρό ύφος, αλλά υπέκυψε στα χάδια της και αναγκάστηκε να σηκω- θεί όρθια. Η Αλόνη εξαφανίστηκε με ένα σάλτο στο μέσα δωμάτιο και γύρισε κρατώντας στο στόμα το λουρί της. «Είναι η ώρα σου, μικρή, ε;» Εκείνη σαν απάντηση ξεκίνησε να κουνά την ουρά της τόσο