Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ

13 «Όχι, θεία… δηλαδή, όχι πολύ». Η ηλικιωμένη γυναίκα άπλωσε το χέρι και ψη­ λάφισε το πουκάμισο του Τομ λέγοντας: «Δεν είσαι όμως πολύ ζεσταμένος». Και αισθάν­ θηκε περήφανη, επειδή εξακρίβωσε ότι το πουκά­ μισο ήταν στεγνό χωρίς να γίνει αντιληπτός ο σκοπός της. Παρ’ όλα αυτά, ο Τομ είχε ψυχανε­ μιστεί τις προθέσεις της. Την πρόλαβε λοιπόν, προτού εκείνη κάνει την επόμενη κίνηση: «Μερικοί από μας ρίξαμε νερό στο κεφάλι. Το δικό μου είναι ακόμη βρεγμένο. Να, δες». Η θεία Πόλι τα έβαλε με τον εαυτό της που της ξέφυγε αυτή η λεπτομέρεια και το σχέδιο πήγε στράφι. Της ήρθε όμως μια άλλη ιδέα: «Τομ, δεν πιστεύω να άνοιξες τον γιακά του πουκαμίσου σου εκεί που τον έραψα, για να ρίξεις νερό στο κεφάλι. Ξεκούμπωσε το σακάκι σου!» Το πρόσωπο του Τομ ξαστέρωσε. Ξεκούμπωσε το σακάκι του. Ο άσπρος γιακάς ήταν ωραιότατα ραμμένος στο πουκάμισο. «Ουφ! Καλά λοιπόν. Ήμουν βέβαιη πως το έσκασες απ’ το σχολείο και πήγες για κολύμπι. Όμως σε συγχωρώ, Τομ. Τα φαινόμενα απατούν, που λέει και το ρητό…αλλά τον νου σου. Αυτή τη φορά, τη γλίτωσες».