Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ

12 δηλαδή γύρισε εγκαίρως για να διηγηθεί τις περι­ πέτειές του στον Τζιμ όση ώρα ο Τζιμ έβγαζε τα τρία τέταρτα της δουλειάς. Ο μικρός αδελφός (ή, πιο σωστά, ο ετεροθαλής αδελφός) του Τομ, ο Σιντ, είχε ήδη τελειώσει τη δική του δουλειά (να μαζέψει τα ροκανίδια), αφού ήταν ένα ήσυχο αγό­ ρι και δεν έμπλεκε σε περιπέτειες και σε φασαρίες. Την ώρα που ο Τομ έτρωγε το βραδινό του, βουτώντας κρυφά ζάχαρη με κάθε ευκαιρία, η θεία Πόλι του υπέβαλε με τρόπο παμπόνηρες ερωτή­ σεις, που θα τον παραπλανούσαν και θα τον οδη­ γούσαν σε ενοχοποιητικές αποκαλύψεις. Όπως τόσες και τόσες άδολες ψυχές, η θεία Πόλι κολα­ κευόταν να πιστεύει πως διέθετε το χάρισμα μιας σκοτεινής και αινιγματικής διπλωματικότητας, και θεωρούσε τα πιο καταφανή τεχνάσματά της αρι­ στουργήματα πανουργίας. «Τομ, είχε αρκετή ζέστη στο σχολείο;» «Μάλιστα, θεία». «Πολλή ζέστη, ε;» «Μάλιστα, θεία». «Δε θέλησες να πας για καμιά βουτιά, Τομ;» Ο Τομ φάνηκε ανήσυχος, μπήκαν ψύλλοι στ’ αυτιά του. Επιθεώρησε το πρόσωπο της θείας Πό­ λι, μα δε διέκρινε τίποτα. Απάντησε λοιπόν: