Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ

18 ρότερο για σένα. Βγάλ’ το μου, αν κοτάς… και θα δεις τι έχεις να πάθεις». «Είσαι ψεύτης!» «Εσύ είσαι ψεύτης!» «Ψεύτη! Μόνο λόγια είσαι!» «Άντε, στρίβε!» «Αν συνεχίσεις να με προκαλείς, θα πάρω πέτρα και θα σ’ την κοπανήσω στο κεφάλι». «Ναι, καλά». «Θα δεις». «Άντε, λοιπόν, κάν’ το, γιατί δεν το κάνεις; Γιατί δεν το κάνεις, μου λες; Επειδή φοβάσαι, γι’ αυτό». «Δε φοβάμαι». «Ναι, φοβάσαι». «Δε φοβάμαι». «Φοβάσαι». Σώπασαν ξανά συνεχίζοντας να αγριοκοιτάζο­ νται και να γυρίζουν γύρω γύρω. Σε λίγο βρέθηκαν ώμο με ώμο. Ο Τομ μίλησε ξανά: «Φεύγα αποδώ!» «Εσύ να φύγεις!» «Δε φεύγω». «Ούτ’ εγώ». Στάθηκαν λοιπόν με το ένα πόδι τεντωμένο πί­ σω κι άρχισαν να σπρώχνονται με όλες τους τις