Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ

14 Από τη μια στενοχωρήθηκε, επειδή τη γέλασε η κρίση της, από την άλλη χάρηκε επειδή τούτη τη φορά ο Τομ φέρθηκε υπάκουα. Όμως ο Σίντνεϊ πετάχτηκε και είπε: «Θεία, τον γιακά του τον έραψες με άσπρη κλω­ στή, ενώ τούτος δω είναι ραμμένος με μαύρη». «Μα και βέβαια τον έραψα με άσπρη! Τομ!» Όμως ο Τομ δεν περίμενε τη συνέχεια. Βγαί­ νοντας είπε: «Αυτό θα μου το πληρώσεις, Σίντνεϊ». Όταν βρέθηκε σε τόπο ασφαλή, ο Τομ επιθεώ­ ρησε τα δύο μεγάλα βελόνια με την κλωστή που ήταν καρφιτσωμένα στα πέτα του σακακιού του · στο ένα βελόνι ήταν περασμένη άσπρη κλωστή, στο άλλο μαύρη. «Ποτέ δε θα το πρόσεχε, αν δεν ανακατευόταν ο Σιντ. Κατάρα! Πότε το ράβει με άσπρη, πότε με μαύρη. Μακάρι να χρησιμοποιούσε μονάχα τη μία… χάνω τον λογαριασμό. Τον Σιντ, μια φορά, θα τον κάνω τ’ αλατιού. Για να μάθει!» Ο Τομ δεν ήταν το υποδειγματικό παιδί του χωριού. Ήξερε πολύ καλά ποιο ήταν το υποδειγ­ ματικό παιδί – και το απεχθανόταν. Μέσα σε δυο λεπτά το πολύ είχε ξεχάσει όλα τα βάσανά του. Όχι επειδή τα δικά του ήταν μια