Σμύρνη - Περίκαλλη και χιλιοτραγουδισμένη

| 3 7 ΑΝΕΙΠΕΊ ΚΑΝΕΊΣ , πως η «Σμύρνη είναι μία πόλις της ελεύθερης Ελλά- δος, πολύ εξευρωπαϊσμένη μάλιστα πόλις, εκεί κατά τ’ ακρογιάλια της Ιωνίας ριγμένη», δε θα ειπεί ψέματα. Απ’ άκρη σ’ άκρη στην καμαρωτήπρόσοψη της πόλεως, απλώνεται πλατύ τοΚε, ο παραλιακός δρόμος, πλακοστρωμένος όλος σε σταδίων έκταση, όπου κάνει τη συγκοινωνία το τραμβάι απ’ άκρη σ’ άκρη, έως τα λουτρά. Και πρώτα αρχίζουν από το χτιστό λιμένα στη δυτική πλευ- ρά, οι μεγάλες αποθήκες και συγκρατητά αντίκρυ της πρύμνης των πλοίων, τα γαλατοπουλεία και καφενεία και μπακάλικα και ξενοδο- χεία και μαγερειά, μέχρι του Τελωνείου και Υγειονομείου, που προ- βάλλει πλατύχωρο καλοχτισμένο απάνωστην προκυμαία και κλει τον τεχνικό λιμένα. Και σ’ όλη την μεταξύ ακρογιαλιά απαντά κανείς το δουλευτήκόσμο και τον εμπορικό, αυτόν ξαπλωμένο στους καφενέδες με το μαρκούτσι του ναργιλέ στο στόμα και τον καφέ κοντά του, κι εκείνον φορτωμένον, αεικίνητον, δουλεύοντα και γκαρίζοντα. Περνά εδώ, με το νωθρό του βήμα, συγκρατητό καραβάνι από κα- μήλες φορτωμένες βαμπάκι, και διαβαίνει παρέκει άμαξα, τροχηλα- τούσα γοργά και παρέρχεται με κρότο πετάλων λεβένταρος καβαλά- ρης. Μέσα στο πολυποίκιλο αυτό πηγαινέλα προσθέτεται τώρα το πολυποίκιλο θέαμα των χρωματιστών φορεμάτων και των τύπων της μορφής. Και περνά εδώ το ταγκαλάκι, ο κάτοικος του εσωτερικού, νέος φιλάρεσκος, ψηλός, ξεραγκιανός με τις άντζες κατάγδυμνες, λιανές σαν καλάμια, με το κοντό γαλάζιο τουμάνι του, που μόλις του σκεπάζει τα σκέλια, με τη μέση περιτριγυρισμένη χιλιόδιπλα από το χρωματιστό ζωνάρι και μ’ ένα σελάχι θεόρατο, σιδεροφορτωμένο· με το κοντογέλεκο, μόλις να σκεπάζει τους ώμους του και με το βαρύ σαρίκι γύρω στο κεφάλι.