Germania: Σκοτεινό Βερολίνο (pocket)

[ 23 ] «Δεν μπορείτε να μας δώσετε κάποιες ενδείξεις;» ρώτησε ο Φό­ γκλερ. «Με απογοητεύετε. Είχα εναποθέσει κάποιες ελπίδες πάνω σας». Του έδωσε τον φακό. ΟΟπενχάιμερ τον πήρε διστακτικά. Ενδείξεις ήθελαν λοιπόν από αυτόν. Δεν είχε άλλη επιλογή από το να παίξει το παιχνίδι τους. Στράφηκε προς το πτώμα συλλογισμένος. Άρχισε να μιλάει με τραχιά φωνή. «Πρέπει να είναι πάνωκάτωείκοσι πέντε χρονών. Υπάρχουν ίχνη στραγγαλισμού στον λαιμό της. Ίσως αυτό να είναι και η αιτία του θανάτου». Αυτό ήταν όλο κι όλο που ήθελαν ν’ ακούσουν από εκείνον; Οι θολές εκφράσεις τους πρόδιδαν έλλειψη ενδιαφέροντος. Μόνο ο λοχαγός Φόγκλερφαινόταν να καταβάλλει προσπάθεια να παρακο­ λουθήσει τα πορίσματα. Ο Οπενχάιμερ θέλησε να ψηλαφίσει το σώμα, ωστόσο συγκρατήθηκε και στράφηκε ερωτηματικά προς τον λοχαγό. «Μπορώ να την αγγίξω;». «Κάντε ό,τι θεωρείτε απαραίτητο» απάντησε ο Φόγκλερ. Άγγιξε προσεκτικά την κάτω σιαγόνα. Ήταν εξαιρετικά δύσκα­ μπτη. Οι μύες του χεριού, αντίθετα, ήταν σχετικά χαλαροί. «Η νεκρική ακαμψία δεν είναι ακόμη ιδιαίτερα έντονη. Δεν έχει αρχίσει ακόμη σε κάποια σημεία στο πάνω μέρος του σώματος. Ο φόνος διαπράχθηκε σχετικά πρόσφατα. Υπολογίζω, πριν από περί­ που έξι ώρες. Όμως μπορεί να κάνω και λάθος. Το κρύο καθυστερεί τη νεκρική ακαμψία. Οι γιατροί μπορούν να υπολογίσουν με μεγα­ λύτερη ακρίβεια. Οι καρποί έχουν κακώσεις. Πιθανότατα ήταν δε­ μένη». ΟΟπενχάιμερσηκώθηκε όρθιος, κοίταξε πάλι ολόκληρο τοπτώ­ μα. Το κάτω μέρος του σώματος της νεαρής γυναίκας ήταν τοποθε