Σκοτεινό Βερολίνο - Germania

G E R M A N I A : Σ Κ Ο Τ Ε Ι Ν Ο Β Ε Ρ Ο Λ Ι Ν Ο 17 κόσμο από μπάζα και στάχτη. Τα νέα κενά στις σειρές των κτι- ρίων σηματοδοτούσαν τις πρόσφατες απώλειες. Οι κάτοικοι της πόλης ήταν πια συνηθισμένοι στις διαρκείς αλλαγές. Ο ρυθμός ζωής στο Βερολίνο ήταν ανέκαθεν φρενήρης, ωστόσο, ακόμα κι έτσι, ο οικοδομικός οργασμός που επικράτησε μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ ήταν πέρα από το συνηθισμένο μέ- τρο. Τα σημάδια ήταν παντού ορατά. Οι εθνικοσοσιαλιστές κυ- ρίαρχοι ισοπέδωσαν τις ομορφότερες πλατείες του κέντρου για να τις μετατρέψουν σε πεδία παρελάσεων, μετατόπισαν μνημεία και σιντριβάνια, και μάλιστα με μια πραγματικά ηράκλεια προ- σπάθεια μετέφεραν τη Ζιγκεσζόιλε από το Ράιχσταγκ στο Τιερ- γκάρτεν, στην πλατεία Γκρόσε Στερν * . Όταν ο Οπενχάιμερ, κατά τη διάρκεια της διαδρομής, έριξε μια ματιά από το πλαϊνό παράθυρο τινάχτηκε ξαφνιασμένος. Για μια στιγμή είχε την εντύπωση ότι ένα τρομαγμένο πρόσωπο του αντιγύρισε το βλέμμα. Όμως, παρατηρώντας προσεκτικότερα, κατάλαβε ότι το φως του φεγγαριού τού είχε κάνει φάρσα. Τα πεσμένα μάγουλα και τα χωμένα βαθιά μέσα στις κόγχες μάτια ανήκαν στον ίδιο τον Οπενχάιμερ. Όταν συνειδητοποίησε ότι τον είχε τρομάξει η εικόνα του δικού του προσώπου αισθάνθηκε ανόητος. Έξω γλιστρούσε πλάι τους η πανύψηλη βάση της Ζιγκεσζόιλε. Ο άντρας των Ες Ες που ήταν στο τιμόνι έστριψε αριστερά, παίρ- νοντας τον Ανατολικό-Δυτικό Άξονα κατευθείαν προς το κέντρο της πόλης. Ύστερα από λίγο διέσχισαν την Πύλη του Βρανδεμ- βούργου. O Οπενχάιμερ, παρά το σκοτάδι, δεν αντιμετώπιζε κα- μιά δυσκολία στον προσανατολισμό. Ήξερε εδώ και το τελευταίο * Αναφέρεται στο χρυσό άγαλμα της Νίκης (Siegessäule) το οποίο μεταφέρθη- κε το 1938 στη θέση όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα, στην πλατεία Grosse Stern στην περιοχή του Tiergarten. (Σ.τ.Μ.)