Σκοτεινό Βερολίνο - Germania

G E R M A N I A : Σ Κ Ο Τ Ε Ι Ν Ο Β Ε Ρ Ο Λ Ι Ν Ο 23 κολουθήσει τα πορίσματα. Ο Οπενχάιμερ θέλησε να ψηλαφίσει το σώμα, ωστόσο συγκρατήθηκε και στράφηκε ερωτηματικά προς τον λοχαγό. «Μπορώ να την αγγίξω;». «Κάντε ό,τι θεωρείτε απαραίτητο» απάντησε ο Φόγκλερ. Άγγιξε προσεκτικά την κάτω σιαγόνα. Ήταν εξαιρετικά δύ- σκαμπτη. Οι μύες του χεριού, αντίθετα, ήταν σχετικά χαλαροί. «Η νεκρική ακαμψία δεν είναι ακόμη ιδιαίτερα έντονη. Δεν έχει αρχίσει ακόμη σε κάποια σημεία στο πάνω μέρος του σώμα- τος. Ο φόνος διαπράχθηκε σχετικά πρόσφατα. Υπολογίζω, πριν από περίπου έξι ώρες. Όμως μπορεί να κάνω και λάθος. Το κρύο καθυστερεί τη νεκρική ακαμψία. Οι γιατροί μπορούν να υπολο- γίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια. Οι καρποί έχουν κακώσεις. Πι- θανότατα ήταν δεμένη». Ο Οπενχάιμερ σηκώθηκε όρθιος, κοίταξε πάλι ολόκληρο το πτώμα. Το κάτω μέρος του σώματος της νεαρής γυναίκας ήταν τοποθετημένο ακριβώς απέναντι από τον πέτρινο κορμό του μνη- μείου, τα σκέλη της ήταν ανοιχτά στη στάση της ερωτικής πράξης. Η θέση του πτώματος πρόδιδε σχολαστική διευθέτηση. Ο δράστης είχε ξοδέψει πολλή ώρα για να τοποθετήσει το νεκρό σώμα κατ’ αυτόν τον αισχρό τρόπο μπροστά στο μνημείο. Ο Οπενχάιμερ είδε ξαφνικά ότι στο εσωτερικό του ενός μηρού υπήρχε μια μικρή ξεραμένη κηλίδα αίματος. Γονάτισε πλάι στο πτώμα για να εξακριβώσει την προέλευση του αίματος. Ο ασφα- λίτης που τον είχε φέρει ως εδώ απέστρεψε το πρόσωπό του με φρίκη. Μήπως δεν ήθελε να δει πως ένας Εβραίος θα σήκωνε τη φούστα ενός θύματος δολοφονίας; Ο Οπενχάιμερ ήξερε ότι οι νεκροί δεν δείχνουν ευαισθησία στις αδιακρισίες κι έπιασε τη φούστα από το στρίφωμα. Το θέαμα που αντίκρισε τον έκανε να τιναχτεί ακούσια πίσω. Την ίδια στιγμή αντιλήφθηκε τον λόγο της προηγούμενης αντί- δρασης του ασφαλίτη.