Σκοτεινά Βάθη

Σ Κ Ο Τ Ε Ι Ν Α Β Α Θ Η 15 ροι, έπρεπε να είναι πολύ παρατηρητικός για κινήσεις ή για τα μικρά μάτια που αντανακλούσαν το φως της λάμπας. Είχε καταδυθεί και έψαχνε με το βλέμμα του για έναν τοίχο με κοράλλια και βαλανόμορφες πεταλίδες. Ξαφνικά αισθάνθηκε ότι κάτι τον παρακολουθούσε. Γύρισε να κοιτάξει και είδε πίσω του μια λευκή, ελαφρώς γαλαζωπή μέδουσα να αιωρείται. Έμοια­ ζε με μικρούλι φάντασμα ή ίσως με ξεριζωμένο σπόγγο ή ακόμα σαν ατομική βόμβα που μόλις είχε πυροδοτηθεί. Τότε συνειδητοποίησε ότι δεν παρακολουθούσε μόνον αυτός. Τον παρακολουθούσαν κι αυτόν απ’ όλες τις κατευθύνσεις, όλα εκείνα τα πλάσματα που κινούνταν τριγύρω ή κρύβονταν μέσα στην άμμο ή κάτω από πέτρες και διέφευγαν την προσοχή και το βλέμμα του, πλάσματα στα μάτια των οποίων δεν έφτανε ποτέ η δέσμη φωτός από τον φακό του. Είδε την αποβάθρα δίπλα στο λεμβοστάσιο τώρα. Με μερικές τελευταίες κινήσεις των ποδιών έφτασε εκεί. Ανα­ δύθηκε αργά στην επιφάνεια μόλις πλησίασε και έπιασε τη σκά­ λα. Έβγαλε τα βατραχοπέδιλα, τα πέταξε στην αποβάθρα και σκαρφάλωσε στη σκάλα. Ήταν μια γερή κατασκευή, την είχε πλη­ ρώσει αρκετά χιλιάρικα ώστε να κρατάει το βάρος στο οποίο έφτανε ο ίδιος με πλήρη εξοπλισμό κατάδυσης. Έβγαλε τον ρυθμιστή από το στόμα, έλυσε όλους τους σωλή­ νες, ξεζαλώθηκε όλο το πακέτο οξυγόνου και τα έβαλε όλα στο καρότσι μεταφοράς που ήταν δίπλα. Έπειτα κατευθύνθηκε με βαριά βήματα μέχρι το ημιφορτηγό, αισθανόταν τόσο ευκίνητος όσο μια χελώνα ανάσκελη. Όταν έβγαλε τη στολή δύτη και κρέμασε όλον τον εξοπλισμό στο ημιφορτηγό, έβγαλε βήχοντας το κρύο από τα πνευμόνια του και κάθισε στη βουλιαγμένη από την πολλή χρήση θέση του οδη­ γού. Άναψε τη μηχανή, έβαλε καφέ στο καπάκι του θερμός και το κράτησε για να ξεπαγώσει σιγά σιγά τα χέρια του.