Σκοράροντας στον Σκορπιό

ΕΛΕΝΗ ΣΒΟΡΩΝΟΥ 14 | – Έτοιμα τα μακαρόνιααα. – Έρχομαιιιιιι, τώραααααααα. Εκεί που ντριπλάρει, που λες, ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο και περνάει τέσσερις αμυντικούς, τακ, τακ, τακ, τακ, περνάει την μπάλα μέσα από τα πόδια τους και σκοράρει πάλι ο μεγάλος. Γκοοολ. Με το Μεξικό έπαιζαν τότε. Δικό τους πάλι το κύπελλο. Το 1962. Ο ίδιος ο Πελέ είχε τραυματιστεί πάλι και δεν έπαιξε στον τελικό αγώνα με την Τσεχοσλοβακία. Αλλά είχε στρώσει τον δρόμο. Από την εξέδρα είδε την ομάδα του να κάνει σκόνη τους Τσε- χοσλοβάκους και να σηκώνει το κύπελλο. Πολύ ηρωικό, ε; Τραυματίας, να τα έχεις δώσει όλα, και να κατευθύνεις από την εξέδρα τη νίκη. Έτσι, έτσι. Έλα να το κάνουμε replay σε slow motion. Ο πρώτος αμυντικός, ντριπλάρουμε, ο δεύτερος, μέσα από τα πό- δια του πέρνα, ο τρίτος, γλίστρα, Πελέ μου, ο τέταρτος και οοοχ. Πέφτω. Το γόνατό μου. Κυλιέμαι, φύγε, τηλε- κοντρόλ, από εδώ, δεν είσαι στο πλάνο, οοοχ, πονάω. Μαζεύονται γύρω μου όλοι. Καλά είμαι, μη νοιάζεστε για μένα, συνεχίστε, παιδιά, συνεχίστε. Οοχ. Με μετα- φέρουν για τις πρώτες βοήθειες. Αλλά εγώ δεν παίρνω τα μάτια μου από το παιχνίδι. Τραγουδώ τον ύμνο της Βραζιλίας. «Σε γνωρίζω από την όψη, Βραζιλία μου κα- λή, σε γνωρίζω από του Ρίο το καρναβάλι το καλό…» Μπαίνει ο αντικαταστάτης μου. Του κάνω το σήμα της