Σκληρό καλοκαίρι

H A N S R O S E N F E L D T 20 «Τι πράγμα;» απάντησε ο Γιόντε σαν να μην καταλάβαινε τίποτα. Η Χάνα αναστέναξε και πήγε κοντά του, πήρε τα εσώ- ρουχα και τα πέταξε πίσω στο κουτί. Με μια δυνατή σπρωξιά στην πλάτη τού έδωσε να καταλάβει ότι έπρεπε να τελειώνουν οι βλακείες. Εκείνος φάνηκε να καταλαβαίνει και συνέχισε προς την έξοδο χωρίς περαιτέρω διαμαρτυρίες. Όταν βγήκαν έξω στο έντονο φως του ήλιου, εκείνος κοντο- στάθηκε και ανέβασε το χέρι για να σκιάσει τα φωτοευαίσθητα μάτια του. Άλλη μια μικρή σπρωξιά τον κατεύθυνε προς το παρ- καρισμένο περιπολικό. Στα μισά του δρόμου σταμάτησε, έβαλε το ένα χέρι στο στομάχι και έσκυψε λίγο μπροστά. Μεγάλες σταγόνες ιδρώτα είχαν αρχίσει να κυλούν στο μέτωπό του. «Δεν αισθάνομαι καλά, γαμώτο». «Είναι που ταλαιπωρείς το κορμί σου μ’ ένα σωρό μαλα- κίες». Ο Γιόντε δεν απάντησε, αλλά η Χάνα νόμισε πως τον είδε να κάνει ένα μικρό καταφατικό νεύμα πριν συνεχίσει. Τον έβαλε στο πίσω κάθισμα και σύντομα είχαν βγει στον δρόμο. Το βλέμμα της έπεσε στα χέρια της στο τιμόνι. Σίγουρα το δαχτυλίδι ήταν τώρα λίγο πιο σφιχτό απ’ όσο ήταν την πρώτη φορά που το φόρεσε στο δάχτυλο και μάλλον δεν υπήρχε περί- πτωση να τη χωρούσε το νυφικό της –ένας θεός ξέρει για ποιον λόγο έπρεπε να τη χωράει τώρα– αλλά τα δάχτυλά της δεν ήταν χοντρά. Ούτε ήταν χοντρή γενικώς. Είχε στρογγυλέψει λίγο στο στομάχι τον τελευταίο χρόνο, αλλά πριν από μερικές εβδομάδες είχε βρει έναν τρόπο υπολογισμού στο διαδίκτυο όπου έβαζες το ύψος και το βάρος και μάθαινες τον ΔΜΣ σου, τον Δείκτη Μάζας Σώματος. Ο δικός της ήταν είκοσι επτά. Κι αναρωτήθηκε αν θα έπρεπε να πει στον άντρα στα πίσω καθίσματα ότι ήταν αστείο που ο δικός της ΔΜΣ ήταν ίδιος με τον Δείκτη Νοημοσύνης του, τον IQ του. Μια ματιά στον καθρέφτη την πληροφόρησε ότι μάλ-