Σκληρό καλοκαίρι

Σ Κ Λ Η Ρ Ο Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι 19 Έβαλε απαλά το χέρι της στον ώμο του κι εκείνος το τίναξε πέρα τόσο δυνατά, ώστε λίγο έλειψε να χάσει την ισορροπία του, έτσι αναγκάστηκε να κάνει ένα βήμα πίσω για να μη σω- ριαστεί κάτω. «Παράτα με, που να πάρει ο διάβολος. Λεφτά ζητάω μό- νο» συνέχισε εκείνος αποδραματοποιώντας την κατάσταση μ’ ένα σήκωμα των ώμων. «Ζητιανεύω. Δεν είναι… δεν είναι παράνομο». «Εντάξει, αλλά όταν δεν σου δίνουν τίποτα, τι κάνεις;» «Τι εννοείς τώρα δηλαδή;» Η Χάνα είδε πόσο πάσχιζε να συγκεντρώσει το νευρικό βλέμμα του σε μια έκφραση ακατανοησίας. «Απειλείς να τους δείρεις». «Α, μα αυτό… δεν έκανα κάτι τέτοιο εγώ…» «Όχι, αλλά δεν μπορείς να τριγυρνάς και να απειλείς τον κόσμο, οπότε πάμε έξω». Έβαλε πάλι απαλά το χέρι της στον ώμο του και η αντίδρα- ση ήταν ίδια όπως προηγουμένως, μια απότομη κίνηση προς τα πίσω που έμοιαζε να ξαφνιάζει όλο το υπόλοιπο σώμα του. «Πάρε τα χοντροδάχτυλά σου από πάνω μου». «Εντάξει» έκανε η Χάνα και πήρε το χέρι της από τον ώμο του. «Θα βγεις μαζί μου έξω τώρα;» «Ναι, αλλά μη με αγγίζεις». Η Χάνα έκανε ένα βήμα στο πλάι και του έδειξε με το χέρι ότι έπρεπε να προπορευτεί. Εκείνος κατευθύνθηκε με ασταθή βήματα προς την έξοδο. Καθώς περνούσαν από ένα κουτί με σλιπ γνωστής μάρκας, εκείνος άπλωσε απότομα το χέρι και άρπαξε μερικά πακέτα που προσπάθησε αδέξια να σπρώξει και να κρύψει κάτω από το λεπτό μπουφάν. «Σοβαρά τώρα;» έκανε με κουρασμένο ύφος η Χάνα. «Μπας και νομίζεις ότι άφησα το σκυλί για τυφλούς απέξω;»