Η σκιά του κυνηγού

17 Ένα Ο Ραμόν Εσπέχο τέντωσε το πιγούνι του προκαλώντας τον αντίπαλο να χτυπήσει. Στο στενό δρομάκι ανάμεσα στις πίσω όψεις των κτιρίων οι θαμώνες του μπαρ Ελ Ρέι σχημάτι­ σαν κύκλο, κολλητά ο ένας δίπλα στον άλλον, θέλοντας και να είναι κοντά ώστε να βλέπουν αλλά και να μπορούν να αποσυρ­ θούν σε απόσταση ασφαλείας. Οι φωνές τους ήταν ένα κράμα από ιαχές που παρακινούσαν τους δύο αντίπαλους να πιαστούν στα χέρια και από αδύναμες, ανειλικρινείς προτροπές να δώ­ σουν τόπο στην οργή. Ο μεγαλόσωμος άντρας, που χοροπη­ δούσε επιτόπου κουνώντας το χέρι σε όσους στέκονταν απέ­ ναντί του στον στενό κύκλο, ήταν λευκός, Ευρωπαίος, με μά­ γουλα κόκκινα από το πιοτό και μαλακά απαίδευτα χέρια σφιγμένα σε γροθιές. Ήταν ψηλότερος από τον Ραμόν, τα χέρια του έφταναν μακρύτερα. Έβλεπε τα μάτια του Ευρω­ παίου να πετάγονται νευρικά τριγύρω, τρομαγμένα τόσο από το πλήθος όσο και από τον Ραμόν. «Εμπρός, πεντέχο» είπε ο Ραμόν με ένα σκληρό χαμόγελο. Σήκωσε τα χέρια του, ανοιχτά, σαν να ήταν έτοιμος να αγκα­ λιάσει τον αντίπαλο. «Ήθελες δύναμη. Έλα να πάρεις μια γεύση».