Η σκιά του κυνηγού

Η Σ Κ Ι Α ΤΟΥ Κ Υ ΝΗ Γ ΟΥ 29 Ο Ραμόν αισθάνθηκε ξαφνικά πόσο άδειο ήταν το στομάχι του. Ανασηκώθηκε στον αγκώνα του μ’ ένα στεναγμό, κατέ­ βασε τα μουδιασμένα από τον ύπνο πόδια του στο πάτωμα και, σκοντάφτοντας εδώ κι εκεί, έφτασε μέχρι την πόρτα. «Τα χάλια σου έχεις!» είπε η Έλενα. «Απορώ γιατί σε έμπα­ σα στο σπίτι μου. Μη! Μην το αγγίξεις! Είναι δικό μου το φαγητό. Τράβα να δουλέψεις να κερδίσεις το δικό σου!» Ο Ραμόν άρχισε να πετάει το καυτό λουκάνικο από το ένα χέρι του στο άλλο μέχρι που κρύωσε αρκετά ώστε να κόψει μια δαγκωνιά. «Δουλεύω πενήντα ώρες την εβδομάδα για να εξασφαλίσω την πίστωση. Κι εσύ τι κάνεις, μου λες;» του φώναξε η Έλενα. «Κοπροσκυλιάζεις στο τερένο σιμαρόν κι όταν γυρίζεις στην πόλη όλα όσα έβγαλες τα χαλάς στο πιοτό. Ούτε δικό σου κρεβάτι δεν έχεις!» «Έχεις καφέ;» ρώτησε ο Ραμόν. Η Έλενα έδειξε με το πι­ γούνι της το παλιό πλαστικό θερμός πάνω στον πάγκο της κουζίνας. Ο Ραμόν ξέπλυνε μια τσίγκινη κούπα και τη γέμισε με χτεσινό καφέ. «Κάποτε θα βρω τη μεγάλη φλέβα» είπε. «Ουράνιο ή ταντάλιο. Θα βγάλω τόσα λεφτά, που δεν θα χρεια­ στεί να ξαναδουλέψω ποτέ στη ζωή μου». «Και μετά θα διώξεις εμένα και θα βρεις μια μικρούλα πού­ τα από το λιμάνι να σου κάνει όλα τα χατίρια. Σας ξέρω καλά εσάς τους άντρες». Ο Ραμόν τσίμπησε άλλο ένα λουκάνικο από το πιάτο της. Η Έλενα χτύπησε τη ράχη της παλάμης του, αρκετά δυνατά ώστε να τον τσούξει. «Σήμερα είναι η παρέλαση» του είπε. «Μετά την Ευλογία του Στόλου. Ο Κυβερνήτης θέλει να κάνει επίδειξη στα Ινάι.