Η σκιά του κυνηγού

Η Σ Κ Ι Α ΤΟΥ Κ Υ ΝΗ Γ ΟΥ 25 θα περνούσαν κατευθείαν στο πήδημα και στον ύπνο και θα ξεχνούσαν αυτή την άδεια, χαμένη μέρα που μόλις είχε τελειώ­ σει. ΗΈλενα έβγαλε το φουστάνι της. Ο Ραμόν αγκάλιασε το γνώριμο ζεστό κορμί. Βαριά μυρωδιά από χυμένο αίμα ανέβαι­ νε από το κρεοπωλείο στον από κάτω όροφο – μια από τις άσχημες οσμές της Γης και της ανθρωπότητας που τους είχαν ακολουθήσει και στο διάστημα. Αργότερα, ο Ραμόν έμεινε ανάσκελα στο κρεβάτι, εξουθε­ νωμένος. Ακούστηκε άλλο ένα διαστημικό λεωφορείο να απο­ γειώνεται. Συνήθως σπάνια έφευγε πάνω από ένα τον μήνα. Αλλά σύντομα θα έρχονταν στον πλανήτη τα Ινάι, νωρίτερα από το αναμενόμενο, και η πλατφόρμα πάνω από την Ντιέ­ γκοταουν έπρεπε να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη ώστε να υποδεχτεί με τιμές τα μεγάλα διαστημόπλοια με τα άγνωστα εξώκοσμα φορτία τους. Εδώ και πολλές γενεές, η ανθρωπότητα είχε βγει από τα βαρυτικά πηγάδια της Γης, του Άρη και της Ευρώπης και είχε ανεβεί στα αστέρια με όνειρα κατακτήσεων. Η ανθρωπότητα φιλοδοξούσε να σπείρει στο σύμπαν τον σπόρο της, σαν γιος υψηλού συμβούλου σε μπορντέλο του λιμανιού, αλλά την πε­ ρίμενε μια μεγάλη απογοήτευση. Το σύμπαν ήταν κατειλημ­ μένο. Άλλες φυλές ταξιδευτών των άστρων είχαν προηγηθεί. Τα όνειρα της κοσμοκρατορίας υποβαθμίστηκαν σε όνειρα πλουτισμού. Τα όνειρα πλουτισμού ξέφτισαν σε ένα αίσθημα ταπείνωσης, ντροπής και δέους. Περισσότερο κι από τις σπου­ δαίες, αινιγματικές τεχνολογίες των Ασημένιων Ινάι και των Τούρου, εκείνο που τους υπέταξε τελικά ήταν η ίδια η φύση του διαστήματος, όπως είχε υποτάξει και κάθε άλλη φυλή αστρικών ταξιδευτών. Το απέραντο σκοτάδι ήταν πολύ μεγά