Silver Alert

S I L V E R A L E R T 17 πητικό αστυνόμο και να μην ξέρεις κάτι παραπάνω για όλα αυτά; Το ιατρείο είχε αδειάσει, ευτυχώς. Στα τσακίδια και η γρια-καρακάξα, που άλλη δουλειά δεν έχει από το να χώνει τη μύτη της στις υποθέσεις των άλλων. Η Μαρία άρχισε να μαζεύει βιαστικά, εκτονώνοντας τα νεύρα της στα άψυχα αντικείμενα. Πέταξε τα σκουπίδια, έριξε και μια κλοτσιά στον κάδο, βάρεσε την πόρτα και έφυγε τρέχοντας στο κατηφορι­ κό καλντερίμι, λες και είχε βάλει στοίχημα στον εαυτό της να φτάσει μια ώρα αρχύτερα… Πού ακριβώς; Η αλήθεια ήταν πως δεν είχε κάποιον ιδιαίτερο λόγο που ήθελε να φύγει νω­ ρίς. Απλώς δεν τη βαστούσε ο τόπος. Από χθες βράδυ, που έμαθε για την εξαφάνιση της Κασσάνδρας, είχε ταραχτεί τόσο πολύ, που δεν έκλεισε μάτι όλη νύχτα. Ακόμη βρισκόταν σε σοκ –γιατρός ήταν, μπορούσε να εκτιμήσει την κατάστασή της–, στο κόκκινο οι παλμοί της και ο κάθε νευρώνας της ήταν σε επιφυλακή. Λες και το ήξερες… Ήταν κι αυτή η φωνούλα μες στο κεφάλι της που δεν την άφηνε να ησυχάσει. Λες και το περίμενες πως κάτι φοβερό θα της συμβεί… Με την Κασσάνδρα γνωρίστηκαν στο ιατρείο. Την επι­ σκεπτόταν συχνά, συνήθως για διάφορους μικροτραυμα­ τισμούς, ή και σοβαρότερους καμιά φορά, που πάντα τους εξηγούσε με ένα αφοπλιστικό «Τι να πει κανείς, είμαι ο πιο απρόσεκτος άνθρωπος στον κόσμο, έφαγα μια τούμπα πάλι, η ανόητη». Με τον καιρό χτίστηκε ανάμεσά τους η εμπιστοσύνη και είχαν έρθει κοντά. Η Μαρία ήξερε τα πάντα για τη βασανισμένη ζωή της σαραντάχρονης φίλης της και αρνιόταν να πιστέψει πως μπορεί να της έτυχε τώρα και άλλο κακό. Τι κάθεσαι λοιπόν, κάνε κάτι! – η