Σικάγο

Σ Ι Κ Α Γ Ο 15 Τα μάτια του Πάρλοου στένεψαν ακούγοντάς τες. ΟΜάικ μισόκλεισε κι εκείνος τα μάτια και μόλις που μπόρεσε να διακρίνει τις πάπιες, καθώς κατευθύνονταν σε σμήνος από τα αριστερά προς τα δεξιά, αργά κι έπειτα γρήγορα. Αριστερά ήταν η μεριά του Πάρλοου. Ο Πάρλοου περίμενε αξιοθαύμα­ στα να φτάσει, όπως σκέφτηκε ο Μάικ, η σωστή στιγμή, η οποία όμως ήταν υπερβολικά καθυστερημένη. Ανασηκώθη­ κε, στόχευσε την προπορευόμενη, την έριξε κι έπειτα έριξε και τη δεύτερη. Ο Μάικ πυροβόλησε την τρίτη, μετά την τέταρτη καθώς απομακρυνόταν, εκτός βολής, και έπειτα ξα­ ναέριξε, γνωρίζοντας ότι η βολή ήταν μάταιη. Τα πουλιά του Πάρλοου είχαν μαζέψει τα φτερά τους, πέ­ φτοντας σαν πέτρες. Ήταν περίπου τριάντα πέντε μέτρα πιο μακριά, μέσα στον βάλτο. Ο Πάρλοου ήδη σηκωνόταν, βγαί­ νοντας απ’ τη φυλάχτρα. Έδωσε την καραμπίνα στον Μάικ και άρχισε να προχωράει. Λοιπόν, τις άκουσε πρώτος, σκέ­ φτηκε ο Μάικ. Εγώ έχω χάσει την ακοή μου από έναν ακτινι­ κό κινητήρα αεροσκάφους∙ κι επιπλέον είναι πολύ καλύτερος στο σημάδι. Είναι καλός στο σημάδι. Ο Πάρλοου έδειχνε αλλόκοτος καθώς περπατούσε μέσα στο νερό, το οποίο του έφτανε ως τη μέση. Ήταν μέτριου αναστήματος, γεματούτσικος, στρογγυλοπρόσωπος και με αρχές φαλάκρας. Φορούσε γυαλιά με συρμάτινο σκελετό, κά­ πνιζε μια αρχαία πίπα και του άρεσε να φοράει χειμωνιάτικα κοστούμια από τουίντ, ενώ το καλοκαίρι από λινό ύφασμα. Εκείνος και ο Μάικ είχαν τα ίδια χρόνια και το ίδιο ύψος, αλλά όσοι τους έβλεπαν θα περιέγραφαν τον Μάικ ως τον ψηλότερο. * * *