Σάγκι Μπέιν (Συλλεκτική έκδοση)

Σ Α Γ Κ Ι Μ Π Ε Ϊ Ν 15 Δούλευε για τους Κιλφέδερ πάνω από έναν χρόνο. Ποτέ δεν περί­ μενε πως αυτό θα διαρκούσε τόσο πολύ. Το θέμα ήταν ότι έπρεπε να βγάζει λεφτά για το φαγητό του και να πληρώνει και το μερίδιό του στο σπίτι, 1 το σουπερμάρκετ ήταν η μοναδική επιχείρηση όπου θα τον έπαιρναν. Ο κύριος Κιλφέδερ ήταν ένας σπαγγοραμμένος μπά­ σταρδος. Του άρεσε να προσλαμβάνει στο μαγαζί του οποιονδήποτε για τον οποίο δεν ήταν υποχρεωμένος να του πληρώνει πλήρη μισθό ενήλικα, και ο Σάγκι κατάφερνε να βγάζει σύντομες βάρδιες που ταίριαζαν με την άτακτη φοίτησή του στο σχολείο. Στα όνειρά του ο Σάγκι είχε πάντα την πρόθεση να φύγει. Πάντα του άρεσε να βουρ­ τσίζει μαλλιά και να παίζει μαζί τους · αυτό ήταν το μόνο πράγμα που έκανε τον χρόνο να πετά στ’ αλήθεια. Όταν έγινε δεκαέξι χρονών, έταξε στον εαυτό του ότι θα πήγαινε στη σχολή κομμωτικής που βρι­ σκόταν στα νότια του ποταμού Κλάιντ. Μάζεψε όλες του τις εμπνεύ­ σεις, τα σκίτσα που αντέγραψε από τον κατάλογο του πολυκαταστή­ ματος Littlewoods και σελίδες σκισμένες από κυριακάτικα περιοδικά. Κι έπειτα πήγε στο Καρντόναλντ για να δει τι γινόταν με τα απογευ­ ματινά μαθήματα. Στη στάση των λεωφορείων έξω από τη σχολή, κατέβηκε μαζί με μισή ντουζίνα δεκαοχτάχρονα. Φορούσαν τα πιο σύγχρονα, τα πιο μοδάτα ρούχα και μιλούσαν με μια βουερή αυτοπε­ ποίθηση που έκρυβε τη νευρικότητά τους. Ο Σάγκι περπατούσε με τη μισή γρηγοράδα από τη δική τους. Τα παρακολούθησε καθώς έμπαιναν από την κύρια είσοδο κι έπειτα διέσχισε ξανά τον δρόμο για να πάρει από την απέναντι πλευρά το λεωφορείο της επιστροφής. Την επόμενη εβδομάδα έπιασε δουλειά στους Κιλφέδερ. Ο Σάγκι σκότωσε την περισσότερη ώρα από το πρωινό του διάλειμ­ μα σκυμμένος πάνω στις χτυπημένες κονσέρβες στα καλάθια των προσφορών. Βρήκε τρεις μικρές κονσέρβες με σκοτσέζικο σολομό που είχαν πάθει ελάχιστη ζημιά · οι ετικέτες τους ήταν γδαρμένες και σημαδεμένες, οι ίδιες οι κονσέρβες όμως ήταν άθικτες. Με ό,τι απέ­ μεινε από τον μισθό του πλήρωσε για τη μικρή του προμήθεια και 1 Digmoney στο πρωτότυπο. Είναι τα χρήματα που πληρώνει στους γονείς του ένα παιδί άνω των 16 ετών, όταν μένει στο πατρικό του και δεν σπουδάζει.