Το σημείο του Μπόρκμαν

22 H A K A N N E S S E R «Ευχαριστώ πολύ». «Το αφήνω επάνω σου προς το παρόν. Από βδομάδα θα στείλω τον Μούνστερ ή τον Ράινχαρτ. Αν μέχρι τότε δεν έχεις ήδη λύσει την υπόθεση, φυσικά». «Ποιος είναι διοικητής εκεί; Στο Καλμπρίνγκεν, εννοώ». Ο Χίλερ έβηξε πάλι. «Λέγεται Μπάουζεν. Δεν πρέπει να τον ξέρεις. Τέλος πά­ ντων, ο άνθρωπος σ’ έναν μήνα βγαίνει στη σύνταξη και δεν φαίνεται να τον συναρπάζει η ιδέα ότι έπεσε στο κεφάλι του τώρα όλο αυτό». «Πολύ περίεργο» είπε ο Βαν Βέτερεν. «Θα πας κατευθείαν εκεί αύριο, να υποθέσω;» Ο Χίλερ άρχιζε να το κλείνει το θέμα. «Ώστε να μη χρειαστεί να κάνεις διπλό ταξίδι χωρίς λόγο. Αλήθεια, είναι ακόμη ζεστά τα νερά για κολύμπι;» «Περνάω όλη τη μέρα μου πλατσουρίζοντας». «Για φαντάσου… για φαντάσου. Εντάξει, λοιπόν, θα τους τηλεφωνήσω και θα τους πω ότι θα εμφανιστείς αύριο το από­ γευμα. Σύμφωνοι;» «Θέλω τον Μούνστερ». «Θα δω τι μπορώ να κάνω» είπε ο Χίλερ. Ο Βαν Βέτερεν κατέβασε το ακουστικό και στάθηκε για λίγο ακίνητος κοιτώντας τη συσκευή, πριν τραβήξει το καλώδιο από την πρίζα. Ξαφνικά θυμήθηκε ότι είχε ξεχάσει να αγορά­ σει φαγητό για το βράδυ. Να πάρει! Τι τον έκανε να το σκεφτεί τώρα; Δεν πεινούσε καν, άρα πρέπει να είχε κάποια σχέση με τον Χίλερ. Έπιασε μια μπίρα από το ψυγείο, βγήκε έξω στη βεράντα και βολεύτηκε σε μια πάνινη πολυθρόνα. Δολοφόνος με τσεκούρι; Άνοιξε το κουτάκι της μπίρας και, καθώς άδειαζε το περιε