Σε είδα (pocket)

[ 16 ] Μέσα στην εβδομάδα μαγειρεύει ο Σάιμον, κι εγώ το βράδυ της Παρασκευής και το Σαββατοκύριακο. Αν του το ζητούσα θα μαγεί­ ρευε και τότε, αλλά δεν θα μπορούσα. Δεν θα μπορούσα να μαγει­ ρεύει για εμάς –για τα παιδιά μου– κάθε βράδυ. Ίσως πάρω φαγητό απέξω. Περνάω τις οικονομικές σελίδες και κοιτάζω το σταυρόλεξο, αλλά δεν έχωστιλό μαζί μου. Έτσι διαβάζω τις αγγελίες, με τη σκέψη πως ίσως βρω καμιά δουλειά για την Κέιτι – ή για μένα, τώρα που το σκέφτομαι, αν και ξέρω ότι ποτέ δεν θα φύγω από τους Χάλοου & Ριντ. Πληρώνουν καλά και πλέον ξέρω τη δουλειά και αν δεν υπήρ­ χε το αφεντικό μου θα ήταν τέλεια. Οι πελάτες είναι ευγενικοί σε γενικές γραμμές. Συνήθως πρόκειται για νέους επιχειρηματίες που ψάχνουν χώρο για γραφείο · ή επαγγελματίες που τα έχουν πάει καλά και ψάχνουν μεγαλύτερο χώρο. Δεν ασχολούμαστε πολύ με κατοικίες, αλλά τα διαμερίσματα πάνω από τα μαγαζιά είναι μια χαρά για όσους αγοράζουν σπίτι για πρώτηφορά και όσους θέλουν να πουλήσουν αυτό που έχουν και να αγοράσουν κάτι μικρότερο. Έρχονται αρκετοί πρόσφατα χωρισμένοι. Μερικές φορές, αν έχω όρεξη, τους λέω ότι καταλαβαίνω τι περνάνε. «Όλα πήγαν καλά τελικά;» ρωτάνε πάντα οι γυναίκες. «Ήταν ό,τι καλύτερο έχω κάνει» λέω με σιγουριά. Αυτό θέλουν να ακούσουν. Δεν βρίσκω δουλειές για μια δεκαεννιάχρονη επίδοξη ηθοποιό, αλλά τσακίζω την άκρη μιας σελίδας με μια αγγελία για υπεύθυνη γραφείου. Δεν βλάπτει να ξέρεις τι υπάρχει. Για μια στιγμή φαντά­ ζομαι να μπαίνω στο γραφείο του Γκρέιαμ Χάλοου και να του ανα­ κοινώνω την παραίτησή μου, να του λέω ότι δεν θα ανεχτώ άλλο να μου μιλάει σαν να είμαι βρομιά στη σόλα του. Ύστερα βλέπω τον