Σε είδα

Σ Ε Ε Ι Δ Α 35 γελοίο: όλοι μας μαζεμένοι γύρω από τη London Gazette , να τη- λεφωνούμε σε μια ροζ γραμμή. «Ο αριθμός που καλέσατε δεν υπάρχει». Συνειδητοποιώ ότι κρατούσα την αναπνοή μου. «Αυτό ήταν λοιπόν» λέει ο Σάιμον και μου δίνει την εφημερίδα. «Μα τι δουλειά έχει εκεί η φωτογραφία μου;» λέω. Τα γενέθλιά μου αργούν ακόμη και δεν μπορώ να σκεφτώ ποιος μπορεί να το έβρισκε αστείο να με γράψει σε υπηρεσία γνωριμιών. Μου περνάει από το μυαλό ότι είναι κάποιος που δεν συμπαθεί τον Σάιμον · κάποιος που θέλει να δημιουργήσει προβλήματα μεταξύ μας. Ο Ματ; Διώχνω αμέσως τη σκέψη απ’ το μυαλό μου. Ενστικτωδώς σφίγγω τον ώμο του Σάιμον αν και εκείνος δεν δείχνει ενοχλημένος από την αγγελία. «Μαμά, δεν σου μοιάζει καθόλου. Αυτή εδώ είναι μια γριά με άβαφτες ρίζες» λέει ο Τζάστιν. Νομίζω ότι σ’ αυτό που λέει υπάρχει κρυμμένο ένα κομπλιμέντο. «Έχει δίκιο ο Τζας, μαμά». Η Κέιτι κοιτάζει ξανά την αγγε- λία. «Σου μοιάζει αλλά πολλοί μοιάζουν με κάποιον. Μια κο- πέλα στη δουλειά είναι φτυστή η Αντέλ». «Μάλλον». Ρίχνω μια τελευταία ματιά στην αγγελία. Η γυ- ναίκα στη φωτογραφία δεν κοιτάζει απευθείας την κάμερα, και η ανάλυση είναι τόσο κακή, που εκπλήσσομαι που χρησιμοποιεί­ ται καν σε αγγελία. Τη δίνω στην Κέιτι. «Βάλ’ τη στην ανακύ- κλωση σε παρακαλώ, αγάπη μου, όταν πας να σερβίρεις τους υπόλοιπους».