Σε είδα

Σ Ε Ε Ι Δ Α 25 σημαντική. Ακόμα και το καλύτερο φιλέτο καταντάει βαρετό όταν το τρως συνέχεια. Η τσάντα σου είναι μεγαλύτερη από το συνηθισμένο. Συ- νήθως την κρεμάς στον ώμο, αλλά όταν έχει κόσμο στο τρένο –όπως τώρα– τη βάζεις στο πάτωμα ανάμεσα στα πόδια σου. Έχει ανοίξει, και μπορώ να δω το περιεχόμενο. Ένα πορτο- φόλι – μαλακό καφετί δέρμα μοσχαριού με επιχρυσωμένο κούμπωμα. Μια βούρτσα, με ξανθιές τρίχες στα δόντια. Μια τσάντα για ψώνια πολλών χρήσεων, τυλιγμένη μπαλάκι. Ένα ζευγάρι δερμάτινα γάντια. Δύο ή τρεις καφέ φάκελοι, ανοιγ- μένοι και βαλμένοι στην τσάντα μαζί με τα περιεχόμενα. Αλ- ληλογραφία που πήρες από το πατάκι της πόρτας μετά το πρωινό και την άνοιξες στην αποβάθρα ενώ περίμενες το πρώτο τρένο σου. Τεντώνω τον λαιμό μου για να δω τι γράφει ο πάνω πάνω φάκελος. Τώρα ξέρω το όνομά σου. Όχι ότι έχει σημασία: το είδος της σχέσης που θα έχουμε δεν χρειάζεται ονόματα. Βγάζω το κινητό μου και ανοίγω τη φωτογραφική. Στρέφο- μαι προς το μέρος σου· χρησιμοποιώ τον αντίχειρά μου και τον δείκτη μου για να κάνω ζουμ ώστε μόνο το πρόσωπό σου να είναι στο πλάνο. Αν με προσέξει κανείς τώρα, θα νομίσουν ότι ανεβάζω τη διαδρομή μου στο Instagram ή στο Twitter. Με hashtag «selfie». Ένα αθόρυβο κλικ και είσαι δική μου. Καθώς το τρένο στρίβει, αφήνεις τη χειρολαβή και σκύβεις να πιάσεις την τσάντα σου, ακόμη προσηλωμένη στο βιβλίο σου. Αν δεν σε ήξερα καλύτερα, θα έλεγα ότι με είδες που κοίταζα και κρύβεις τα πράγματά σου, αλλά όχι. Η στροφή στο τρένο ση- μαίνει ότι πλησιάζει η στάση σου. Σου αρέσει αυτό το βιβλίο. Συνήθως σταματάς να διαβάζεις πολύ νωρίτερα· όταν τελειώνεις ένα κεφάλαιο και βάζεις ανά-