Γιώργος Σεβαστίκογλου: Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής

Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Σ Ε Β Α Σ Τ Ι Κ Ο Γ Λ Ο Υ [ 30 ] Η ανέμελη αυτή περίοδος των παιδικών του χρόνων δεν κράτησε για πολύ. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η κατάσταση για τους Έλληνες της Πόλης γινόταν ολοένα δυ- σκολότερη και πιο επικίνδυνη. Η Άγκυρα έγινε η πρωτεύου- σα της «Δημοκρατίας της Τουρκίας», εκτοπίζοντας την Κωνσταντινούπολη, που κυριαρχούσε για περισσότερο από μια χιλιετία. Στην Πόλη στοιβαζόταν πλήθος εξαθλιωμένων Ελ- λήνων της Ανατολίας, που πέθαιναν καθημερινά κατά δε- κάδες. Η υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, τον Ιούλιο του 1923 , επισφράγισε επισήμως τη συντριπτική ήττα και επι- δείνωσε τα πράγματα για τους Έλληνες. Οι Τούρκοι παρα- βίαζαν πλέον τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας με αυθαίρετες απελάσεις, κατασχέσεις περιουσιών, την απα- γόρευση άσκησης διαφόρων επαγγελμάτων, την παρεμπό­ διση της λειτουργίας εκπαιδευτηρίων, το γκρέμισμα ναών κ.λπ. Αν και η συνθήκη προέβλεπε να εξαιρεθούν από την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών οι Έλληνες κάτοικοι της Νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης –όπως και οι μου- σουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης–, η ελληνική πα- ροικία διαρκώς συρρικνωνόταν. Από τις περίπου τρια- κόσιες χιλιάδες Ελλήνων που ζούσαν στην ευρύτερη περιο- χή της Κωνσταντινούπολης μέχρι την υπογραφή της Συνθή- κης της Λωζάννης, περίπου διακόσιες χιλιάδες έφυγαν ορι- στικά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Ανάμεσά τους ήταν και η οικογένεια Σεβαστίκογλου. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα ιστορικά γεγονότα